Mówcy

Urodzony 4 czerwca 1952 roku w Obornikach Śląskich k. Wrocławia, w rodzinie inteligenckiej o silnych tradycjach ziemiańskich i niepodległościowych. Absolwent XXIV LO im. Cypriana Norwida w Warszawie i Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Działacz opozycji antykomunistycznej; parlamentarzysta; minister Obrony Narodowej; Marszałek Sejmu RP. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej od 6 sierpnia 2010 do 6 sierpnia 2015.

Himalaistka, zdobywczyni dziewięciu ośmiotysięczników. Na trzech z nich stanęła jako pierwsza Polka – Dhaulagiri, Manaslu i Kanczendzondze.

Przez kilka lat była członkinią kadry narodowej we wspinaczce wysokogórskiej, a także wiceprezeską Klubu Wysokogórskiego Warszawa. Jest Ambasadorem akcji „Bezpieczniej w górach z Plusem”, promując numer ratunkowy w polskich górach: 601 100 300. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia środowiskowe m.in. nagrodę Ministra Sportu za wspinaczkę na trzeci szczyt świata.

Jest Ambasadorem Olimpiad Specjalnych Polska, a także twarzą Fundacji Wspierania Alpinizmu Polskiego im. Jurka Kukuczki. Od kilku lat sukcesywnie realizuje swoje plany związane z Koroną Himalajów, której do tej pory nie osiągnęła żadna Polka.

Profesor Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku na Wydziale Socjologii. Zajmuje się między innymi myślą Tomasza z Akwinu, filozofią współczesną zwłaszcza filozofią religii.

W centrum jego zainteresowań jest badanie paradygmatycznych przełomów w myśleniu na granicy historycznych epok w Europie.

Opublikował m.in. Ścieżki wolności, Wolność, równość, katolicyzm, Jan Paweł II. Analiza krytyczna, W poszukiwaniu mistrzów życia, Koniec prawdy absolutnej.

Prowadzi blog Z punktu widzenia – www.tadeuszbartos.blog.onet.pl.

Psycholog, profesor zwyczajny UAM w Poznaniu. Członek Komitetu Psychologii PAN. Interesuje się problemami rozwoju i edukacji oraz zdrowia publicznego. Autorka monografii Społeczna psychologia rozwoju (Wydawnictwo Scholar), współautorka książki W poszukiwaniu złotego środka. Rozmowy o rozwoju człowieka (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak), redaktorka i autorka podręczników akademickich. Redaktorka serii publikacji poświęconych aktywizacji zawodowej i integracji społecznej osób z ograniczeniami sprawności. Promotor 16 doktoratów. Ekspert Fundacji Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komensky’ego. Członek Kapituły Funduszu Społecznego Krajowej Rady Notariatu w Warszawie. Członek Komitetów Redakcyjnych czasopism: Studia Psychologiczne, Problemy Wczesnej Edukacji, Forum Dydaktyczne, Dziecko Krzywdzone.

Paweł Chorąży – Dyrektor Zarządzający Pionem Funduszy Europejskich w BGK. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie w zarządzaniu środkami europejskimi. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (1998) i Krajowej Szkoły Administracji Publicznej (2001). Stypendysta Fundacji Roberta Boscha w Niemczech (2003‑2004). Ukończył także Leadership Academy for Poland (2019) i program IESE Business School: Top Public Executives (2018).

Doktor zarządzania UW, absolwent Matematyki, Pedagogiki Twórczości oraz studiów finansowych w Australii. Specjalizuje się w zagadnieniach przedsiębiorczości, innowacji i negocjacji. Jest adiunktem w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie; wcześniej pracował dla Fundacji "Pomyśl o Przyszłości" i jako adiunkt w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania, wykładał na Uniwersytecie Warszawskim oraz na przodujących uniwersytetach w Melbourne: Monash, Deakin i Swinburne.

Autor książki „Praktyczna Teoria Negocjacji” oraz wielu publikacji w czasopismach akademickich i profesjonalnych. Zarówno w Polsce jak i w Australii prowadził własne firmy (jednoosobowe i potem spółki).

Polski polityk, od 2009 do 2015 prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Absolwent Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, studiów podyplomowych z organizacji i zarządzania oraz IESE Business School w Barcelonie. W swojej dotychczasowej karierze pracował w administracji, bankowości, mediach, konsultingu. Był sekretarzem stanu i zastępcą szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie Jerzego Buzka, sekretarzem stanu oraz przewodniczącym Komitetu Stałego Rady Ministrów w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, Ministrem, członkiem Rady Ministrów, przewodniczącym Komitetu Stałego Rady Ministrów w rządzie Donalda Tuska. Przed objęciem stanowiska prezesa ZUS w październiku 2009 roku, był wiceprezesem zarządu Banku Pocztowego S.A.

Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego od jego początku. Z wykształcenia ekonomista, jest byłym dyrektorem finansowym w dużych korporacjach międzynarodowych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Od 2005 r. doradca przedsiębiorstw w Polsce. Jest Członkiem Zarządu Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach. Mieszka w Sichowie Dużym w Świętokrzyskim, gdzie zajmuje się biblioteką rodzinną oraz tworzy ekologiczną winnicę.

Olgierd Roman Dziekoński – architekt, urbanista, ekspert gospodarki lokalnej i samorządności. Współautor I nagrody konkursu UIA na Nowy Belgrad w 1986 r. Wiceprezydent m.st. Warszawy 1990‑1994 i 1999‑2000. Współtwórca warszawskiej samorządności po demokratycznym przełomie w 1990 r. Prezes Zarządu Agencji Rozwoju Komunalnego (ARKA) 1994‑1999. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego i Budownictwa 1990‑2000. Ekspert US AID oraz UE, działał w Bułgarii, Rumunii, Kosowie. Dyrektor ds. rozwoju RTI Polska. Współtwórca legislacji dla samorządu Syrii w programie UE‑MAM. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury 2007‑2010, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP 2010‑2015, koordynator pracy doradców. Aktualnie Pełnomocnik Zarządu Województwa Kujawsko­‑Pomorskiego ds. Rozwoju Gospodarczego, członek Rady Nadzorczej TARR SA, członek Rady Programowej Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Przewodniczący Rady Fundacji Miasto‑ZMP. Działał w wielu organizacjach zawodowych, m.in.: Krajowej Radzie Izby Architektów, Zarządzie Rady Architektów Europy, Zarządzie Fundacji Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Zarządzie Unii Metropolii Polskich (1998‑2006), Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN (1998‑2005).

Wspólnie z mężem Tomaszem zainicjowała ogólnopolską akcję „Ratuj Maluchy”, ruch rodziców, który wpłynął w 2009 r. na odroczenie reformy obniżenia wieku szkolnego. 15 września tego roku Karolina Elbanowska w imieniu rodziców z akcji Ratuj Maluchy przedstawiła w sejmie obywatelski projekt ustawy oświatowej podpisany przez 347 tys. osób, poparty przez wszystkie kluby do dalszych prac. Założycielka Stowarzyszenie Rzecznik Praw Rodziców oraz Fundacji o tej samej nazwie, której jest prezesem. Publikuje m. in. w „Rzeczpospolitej” komentarze nt. polityki rodzinnej i edukacji. W 2009 wyróżniona za działalność społeczną przez Życie Warszawy tytułem Dama Stolicy. Germanistka, prywatnie mama piątki dzieci.

Urodzona w 1992 roku w Słupsku, absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Gdańskim.

Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego. Absolwent historii filozofii na UKSW, jest współtwórcą projektu budowy pierwszego w Polsce centrum nauki i od początku liderem tego procesu. Od 2006 roku Dyrektor Centrum Nauki Kopernik.

Robert Firmhofer jest również współtwórcą Pikniku Naukowego Polskiego Radia i od początku, czyli 1997 roku, przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Pikniku Naukowego. W tym czasie Piknik Naukowy stał się największą w Europie plenerową imprezą popularyzującą naukę.

W latach 1994–2004 Robert Firmhofer był z-cą dyrektora Polskiego Radia BIS, edukacyjnego programu Polskiego Radia, a w latach 2004–2005 redaktorem naczelnym Redakcji Popularyzacji Wiedzy w Polskim Radiu. Jest także członkiem Rady Upowszechniania Nauki PAN oraz Rady Programowej Festiwalu Nauki.

Od 2011 jest Prezesem Zarządu Ecsite, stowarzyszenia europejskich muzeów i centrów nauki.

Absolwentka Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Warszawskim, od 1994 r. w Komunie Otwock, w latach 1996–2002 w zarządzie tego stowarzyszenia, w latach 2000–2012 w Fundacji Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych (Prezes Zarządu w latach 2003–2012); członkini Komitetu Monitorującego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (2007–2010), przewodnicząca Komisji Oceny Projektów w Funduszu dla Organizacji Pozarządowych, komponent „Demokracja i społeczeństwo obywatelskie” (2007–2009), członkini Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia (2008–2012). Była Dyrektorką Biura Polityki Społecznej w Kancelarii Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.

Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie (kierunek cybernetyka ekonomiczna i informatyka) oraz doktor nauk ekonomicznych. W latach 1979–1990 pracował w filii UMCS w Rzeszowie, początkowo jako asystent (1979–1981), następnie w latach 1981–1984 jako starszy asystent i w latach 1984–1990 jako adiunkt. W latach 1991–1993 był zaangażowany w Polsko-Amerykański Projekt Budowy Instytutów Przedsiębiorczości w Polsce. Był współzałożycielem Asseco Poland (d. COMP Rzeszów) (1991 r.). W latach 1991–1995 pełnił funkcję dyrektora oddziału COMP Ltd.  Sp. z o.o. Jest współzałożycielem Wyższej Szkoły Zarządzania w Rzeszowie, Podkarpackiego Klubu Biznesu (gdzie pełni obecnie funkcję prezesa zarządu) oraz Konsulem Honorowym Republiki Słowackiej. Od września 1995 r. był Wiceprezesem Zarządu i  Dyrektorem Generalnym Asseco Poland (d. COMP Rzeszów). Od 1999 do 2005 r. był Przewodniczącym Rady Nadzorczej ABAS S.A., połączonej z Asseco Poland (d. COMP Rzeszów) z dniem 2 stycznia 2006 r. W latach 2002–2006 był Przewodniczącym Rady Nadzorczej COMP Soft Sp. z o.o.

Od marca 2004 r. do dnia połączenia Spółki z Asseco Poland (d. COMP Rzeszów) – 4 stycznia 2007 r. sprawował funkcję Prezesa Zarządu Asseco Poland (d. COMP Rzeszów), a od 2 października 2007 r. do 31 marca 2008 r. pełnił także funkcję Prezesa Zarządu Prokom. Od 21 stycznia 2009 do 3 stycznia 2010 był Prezesem Zarządu ABG S.A. (spółka połączona z Asseco Poland w dniu 3 stycznia 2010).

Od 4 stycznia 2007 r. pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki i odpowiada za wizję rozwoju oraz strategię Grupy Kapitałowej Spółki. Pełni bezpośredni nadzór nad Biurem Organizacyjno-Prawnym, Biurem Prawnym, Działem Personalnym, Pionem Ochrony, Pionem Administracji i Działem Kontroli Wewnętrznej.

Zajmuje się zagadnieniami z obszaru psychologii jakości życia i psychologii ekonomicznej, a szczególnie posiadaniem dóbr i orientacją materialistyczną w kontekście zdrowia i dobrostanu psychologicznego człowieka. Autorka i współautorka  wielu prac naukowych na ten temat, w tym książek: Psychologiczne aspekty posiadania – między instrumentalnością a społeczną użytecznością dóbr materialnych, Życie w konsumpcji, konsumpcja w życiu – psychologiczne ścieżki współzależności oraz  Psychologiczne uwarunkowania zachowań ekonomicznych. Przedsiębiorczość – Pieniądze – Konsumpcja.

Jest kierownikiem Zakładu Psychologii Zdrowia i Jakości Życia w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, ukończył studia w zakresie ekonometrii i statystyki. Ukończył także – w roku 1991 r. – studia ekonomiczne na Uniwersytecie Windsor w Ontario w Kanadzie. W 1993 r. uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Od 1985 r. pracuje w Katedrze Ekonomii Uniwersytetu Łódzkiego, obecnie jako adiunkt. W latach 1988–1989 odbył staże naukowo-badawcze w Departamencie Analiz i Prognoz Ekonomicznych NBP oraz na Uniwersytecie Sussex w Wielkiej Brytanii. Był uczestnikiem wielu programów badawczych, jest także autorem publikowanych w kraju i za granicą opracowań z zakresu polityki pieniężnej, systemu bankowego oraz teorii bilansu płatniczego. W pracy naukowej specjalizuje się w dziedzinie teorii makroekonomii, polityki pieniężnej i bilansu płatniczego. W latach 1989–1990 pracował w Powszechnym Banku Gospodarczym jako główny specjalista w departamencie ekonomicznym. Następnie – do roku 1992 – był doradcą prezesa LG Petro Bank S.A. W 1993 r. był Wicewojewodą Łódzkim, odpowiadał za sprawy gospodarcze, był członkiem Międzyresortowego Zespołu ds. Restrukturyzacji Regionu Łódzkiego i autorem Programu Restrukturyzacji Regionu Łódzkiego. W latach 1993–1997 – wiceprezes i prezes zarządu Petrobank S.A. W latach 1998–2004 był członkiem Rady Polityki Pieniężnej przy Narodowym Banku Polskim. Z holdingiem Skarbiec związany jest od roku 2004. Od marca 2004 do lutego 2006 roku pełnił obowiązki prezesa zarządu PTE Skarbiec-Emerytura. Obecnie, jako prezes zarządu SAMH S.A., odpowiada z strategiczne decyzje dotyczące całego holdingu. Jego hobby to wspinaczki wysokogórskie i jazda na rowerze.

Absolwent SGGW (1988 r.), Uniwersytetu Londyńskiego, (1994 r.) oraz Uniwersytetu w Getyndze (Niemcy), gdzie w 2000 r. uzyskał tytuł doktora nauk rolniczych. Od 1994 r. do 2003 r. pracował w Sekcji Analiz Ekonomicznych Polityki Rolnej (SAEPR/FAPA), m.in. wspierając proces negocjacji akcesyjnych. Od 2003 r. pracuje w MRiRW, gdzie kierował Departamentem Rynków Rolnych (do 2008 r.), a następnie Departamentem Prognoz i Analiz (do 2010 r) oraz Departamentem Strategii i Analiz (do 2020 r.). Obecnie jest dyrektorem Departamentu Rynków Rolnych i Transformacji Energetycznej Obszarów Wiejskich.

Przedsiębiorca, współtwórca Instytutu Talentów w Polsce, absolwentka MBA w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Założycielka Szkoły Trenerów Biznesu przy Akademii Leona Koźmińskiego, wykładowca w ALK, Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu i WSPS.

Trenerka technik zarządzania zasobami człowieka, popularyzatorka wiedzy o budowie i funkcjonowaniu ludzkiego mózgu i pracy umysłu oraz adaptacji tej wiedzy w praktycznym zastosowaniu w edukacji i biznesie.

Współautorka książki „Zarządzanie sobą” (DIFIN) i autorka książki „Cechy osobowe dyrektora szkoły a styl zarządzania” (CODN).

Związany z „Krytyką Polityczną” na początku istnienia pisma, był jednym z sygnatariuszy „Listu Otwartego do Europejskiej Opinii Publicznej”. W latach 2006-2007 publicysta Tygodnika Idei „Europa”, od roku 2010 jest członkiem zespołu redakcyjnego „Liberte!”.

Autor książki „Po co nam Europa? O rozbieżnych wizjach integracji”, był ekspertem Ruchu Palikota w obszarze polityki zagranicznej.

Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ukończył Politechnikę Poznańską. Kilka lat prowadził badania naukowe za granicą, na uczelniach w Australii, Kanadzie i Francji. Jest autorem bądź współautorem siedmiu książek, ponad 260 artykułów naukowych, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami.

W latach 2011–2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Prof. Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011–2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. Zasiada w Komitecie Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 r. jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC), a we wrześniu 2017 r. został wybrany na członka zwyczajnego europejskiej akademii nauk Academia Europea.

Pracownik socjalny. Uzyskał dyplom studiów filozoficznych UMK. Od 1998 roku związany zawodowo z pomocą społeczną i tematyką pracy socjalnej. Współtwórca lokalnych planów strategicznych w obszarze polityki społecznej Gdyni w tym Gdyńskiego Planu Inkubacji Podmiotów Ekonomii Społecznej, Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych i programów tematycznych (obszar bezdomności, zatrudnienia i spójności społecznej). Animator pracy projektowej w gdyńskiej pomocy społecznej, koordynator projektów i inicjatyw na rzecz gdyńskich społeczności lokalnych. Współtwórca idei trójstopniowego modelu pracy socjalnej i segmentacji odbiorców wsparcia społecznego w Gdyni. Zaangażowany w działalność organizacji pozarządowych na poziomie lokalnym i regionu. Obecnie zastępca dyrektora w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Gdyni odpowiedzialny za działalność w obszarze problematyki bezdomności, zatrudnienia i planowania strategicznego.

Adam Kiciński – od 2010 r. Prezes Zarządu CD Projekt, ze spółką związany od początku jej istnienia. W latach 1995-1999 tworzył i kierował siecią sklepów firmowych CD Projekt, a od 1999 do 2004 r. zajmował w tej spółce stanowisko Dyrektora Handlowego. Od 2004 r. współkierował, a od 2006 r. kierował pracami CD Projekt RED – nowej spółki z grupy odpowiedzialnej za stworzenie Wiedźmina. Kierował także pracami nad stworzeniem, promocją i sprzedażą drugiej części Wiedźmina oraz stworzeniem własnej technologii do produkcji gier. Laureat m.in. nagrody Polskiej Rady Biznesu im. Jana Wejcherta w kategorii „Wizja i Innowacje”.

Pracowała jako profesor w Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie (2010-2017), poprzednio w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, w Uniwersytecie im. Martina Lutra w Halle, w szkole w Maroku. Polonistka z praktyką nauczycielską we wszystkich typach szkół, przez 20 lat redaktorka metodycznego czasopisma, szefowa zespołu, który wypracował jednolitą koncepcję języka polskiego jako przedmiotu edukacji szkolnej od klasy czwartej podstawowej po maturę, współautorka odpowiadających tej koncepcji podręczników uczniowskich i książek nauczyciela, autorka jej teoretycznej wykładni w książce Przymus i wolność. Projektowanie kształcenia kulturowej kompetencji.

W latach 2008 - 2015 był Prezesem Zarządu PKN ORLEN S.A. Wcześniej Prezes Zarządu Action S.A. (2006-2008), Elektrim S.A.(2002), Impexmetal S.A.(1998-2002). Pracował też w Sindicatum Ltd London, Nomura plc Londyn, Banku PKO S.A., Ernst & Young, PriceWaterhouse Sp. z o.o. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Socjolog i ekonomista, profesor nadzwyczajny w Instytucie Gospodarstwa Społecznego SGH. Specjalizuje się w projektowaniu i realizacji badań społecznych, zarówno o charakterze jakościowym, jak i ilościowym.

Zrealizował kilkadziesiąt projektów badawczych. Współpracownik wielu organizacji pozarządowych działających na rzecz osób starszych i osób z niepełnosprawnościami. Od kilku lat zajmuje się monitoringiem wdrażania postanowień Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych

Poseł Europarlamentu Europejskiego. Komisarz europejski ds. programowania finansowego i budżetu w latach 2010–2014.

Jest absolwentem wydziału ekonomii na  Uniwersytecie Gdańskim. W 1984r. uzyskał tytuł doktora ekonomii na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1974-1984 był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1980-1989 był ekspertem w NSZZ Solidarność. W okresie 1991-1993 pełnił funkcję Posła na Sejm RP oraz Ministra Przekształceń Własnościowych. Od 1993 r. jest Przewodniczącym Rady Programowej Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową. Od 1997 r. do 2004 r. był Posłem na Sejm RP. W tym okresie pełnił funkcję zastępcy Przewodniczącego Sejmowej Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji a następnie Przewodniczącego Sejmowej Komisji Europejskiej. Od 2003r. do 2004 r. był Obserwatorem przy Parlamencie Europejskim. Od 2004 r. do 2010 r. był Posłem do Parlamentu Europejskiego. W latach 2004-2007 pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Budżetowej.  W latach 2014-2015 Przewodniczący Rady Gospodarczej przy Premierze.

Minister ds. przedsiębiorczości i innowacji Gospodarczego Gabinetu Cieni BCC. W latach 2009-2016 była Prezesem Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Członek zarządu The European Network of Innovation Agencies (TAFTIE). Przewodnicząca kapituły konkursu Polski Produkt Przyszłości. Były ekspert Parlamentarnego Zespołu ds. Absorpcji Funduszy UE, w którym zajmowała się m.in. przygotowaniem i wdrażaniem Programu SAPARD, zarządzaniem projektami Phare, współpracą z instytucjami UE oraz krajowymi podmiotami zaangażowanymi w proces integracji europejskiej.

Urodzony 20 czerwca 1968 r. we Wrocławiu. Polski menedżer i bankowiec, były prezes zarządu Banku Zachodniego WBK.

Prezes Rady Ministrów w latach 2017‑2023, Minister Rozwoju (2015‑2016), a następnie m.in. Minister Rozwoju i Finansów (2016‑2018) oraz Minister Cyfryzacji (2020‑2023).

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Business Administration Central Connecticut State University oraz Politechniki Wrocławskiej, studiów MBA na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Uniwersytetu w Hamburgu oraz Uniwersytetu w Bazylei. Karierę zawodową rozpoczął w 1992 roku w spółce Cogito. W latach 1993‑1996 pracował we wrocławskiej firmie Enter Marketing-Publishing, W 1995 r. odbył staż w Deutsche Bundesbank, a w latach 1996 - 1997 pracował na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. W 1998 r. został Zastępcą Dyrektora Departamentu Negocjacji Akcesyjnych w Komitecie Integracji Europejskiej i był członkiem grupy negocjującej przystąpienie Polski do Unii Europejskiej (Bankowość i Finanse). Następnie związał się z Grupą Banku Zachodniego WBK (wcześniej z Bankiem Zachodnim). Od maja 2007 r. był prezesem zarządu tej instytucji.

Jest współautorem podręcznika z zakresu prawa unijnego i ekonomiki integracji gospodarczej. W latach 1998–2001 był członkiem rad nadzorczych Agencji Rozwoju Przemysłu i Zakładu Energetycznego Wałbrzych. Zasiadał też w sejmiku dolnośląskim I kadencji. Od 2008 r. do objęcia stanowiska wicepremiera i Ministra Rozwoju był konsulem honorowym Republiki Irlandii w Polsce. W 2013 r. został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. Natomiast w 2015 r., Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dyrektor Obszaru Badań Regionalnych i Europejskich w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową (od 2002  do 2016 r.).

Autor lub współautor kilkudziesięciu opracowań z zakresu: rozwój regionalny, atrakcyjność inwestycyjna i konkurencyjność polskich regionów, konsekwencje procesu integracji europejskiej, rozwój sektora MSP, rynek pracy, rozwój instytucjonalny.

Doktor inżynier, absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Dyrektor Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Dysponuje 10-letnim doświadczeniem w zakresie tworzenia i wdrażania strategii i programów regionalnych oraz znajomością funkcjonowania administracji samorządowej. W latach 2002-2004 był uczestnikiem zespołu odpowiedzialnego za realizację projektu RIS Warmia i Mazury. Był to jeden z trzech pilotaży w Polsce wybranych przez Komisje Europejską w ramach 5 Programu Ramowego. Pracując w tym okresie w Departamencie Polityki Regionalnej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Warmińsko-Mazurskiego uczestniczył w opracowywaniu Strategii rozwoju społeczno-gospodarczego województwa warmińsko-mazurskiego oraz przygotowaniu i wdrażaniu przedakcesyjnych programów spójności społeczno-gospodarczej. W latach 2004-2007 jako Zastępca Dyrektora Departamentu Wdrażania Funduszy Strukturalnych koordynował wdrażaniem II Priorytetu ZPORR, a obecnie jako Dyrektor Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego koordynuje wdrażanie komponentu regionalnego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Jednocześnie jako członek Komitetów Monitorujących programy regionalne i krajowe uczestniczy w partnerskim zarządzaniu efektywnością realizacji polityki spójności Unii Europejskiej. Zainteresowanie problematyką rozwoju regionalnego wyraził w tematyce pracy doktorskiej oraz publikacjach z zakresu zasad dobrego współrządzenia.

Praktyk, konsultant i trener. Ma za sobą wieloletnią praktykę menedżerską, pełnił kolejno funkcję dyrektora sprzedaży, członka zarządu, prezesa zarządu. Posiada Międzynarodowy Certyfikat Konsultanta i Trenera Zarządzania.

W latach 2003–2004 był członkiem zarządu Stowarzyszenia Konsultantów i Trenerów Zarządzania Matrik w Krakowie. W latach 2004 – 2009 był współtwórcą i prezesem Polskiej Izby Firm Szkoleniowych oraz brał aktywny udział w działalności na rzecz rozwoju branży szkoleń. Był min. członkiem Rady Krajowej Izby Gospodarczej, członkiem kapituły programowej konkursu „Inwestor w kapitał ludzki” oraz członkiem rady programowej i publicystą kwartalnika Europejski Doradca Samorządowy. Zajmuje się popularyzacją idei lifelong learning (uczenie się przez całe życie). Zrealizował szereg inicjatyw badawczych i popularyzatorskich związanych ze szkoleniami i rozwojem oraz zmianą gospodarczą. Jest min. autorem projektu Polskiej Izby Firm Szkoleniowych: „Partnerstwo na rzecz adaptacyjności w regionie Mazowieckim”.

W Szkole Trenerów Zarządzania MATRIK w Krakowie prowadzi warsztaty z zakresu projektowania szkoleń. Jest wykładowcą Harvard Business Review Polska (ICAN INSTITUTE).

Na co dzień tworzy i realizuje programy doradcze i szkoleniowe dla firm. Pracuje jako trener i coach kadry menedżerskiej. Interesuje się zagadnieniami zarządzania, efektywności osobistej oraz przywództwa. Zrealizował szereg projektów min. w zakresie zarządządzania zmianą, doskonalenia umiejętności menedżerskich i przywódczych, budowania zespołów. Korzysta z wielu (w tym autorskich) narzędzi i metod diagnostycznych, wyznaczania celów i planowania działań. Stosuje metody grupowego i indywidualnego rozwiązywania problemów oraz metodę uczenia się przez działanie (Action Learning).

Profesor zwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierownik Zakładu Kulturowych Studiów Miejskich w Instytucie Kulturoznawstwa UAM, filozof i teoretyk kultury. Zajmuje się problemami współczesnych przestrzeni kulturowych – głównie miejskich – w ramach prowadzonych przez nią kulturowych studiów miejskich. Autorka trzech książek poświęconych strukturalistycznym teoriom języka, przestrzeni i literatury oraz poststrukturalistycznej filozofii kultury: Społeczna świadomość językowo-artystyczna, (1991), Język i przestrzeń w poststrukturalistycznej filozofii kultury (1996), Language and Space: The Poststructuralist Turn in the Philosophy of Culture (1999) oraz dwóch monografii, w których analizuje związki współczesnych przestrzeni miejskich ze sztuką: Post-polis. Wstęp do filozofii ponowoczesnego miasta. (2005) oraz Miastotwórczość. Wykłady krakowskie (2010). Redaktorka i współautorka pięciu zbiorów artykułów: Pojednanie tożsamości z różnicą? (1995), Przestrzeń, filozofia i architektura (1999), Man within Culture at the Threshold of the 21st Century, z J. Sójką (2001), wchodzących w skład serii „Studia Kulturoznawcze”, Nowoczesność po ponowoczesności, z G. Dziamskim (2007), Sztuka – kapitał kulturowy polskich miast, z A. Skórzyńską (2010), Miasto w sztuce – sztuka miasta (2010).

Asystent naukowy w Instytucie Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, Kierownik ośrodka Centrum Wyzwań Społecznych ISS UW. Członkini zespołu Pracowni Kapitału Społecznego, współtwórczyni inicjatywy "Projekt Społeczny 2012" finansowanej przez CEE Trust. Specjalizuje się w badaniach dotyczących roli Kościoła i religii w sferze publicznej, kapitału społecznego w społeczeństwach postkomunistycznych, a także w badaniach ewaluacyjnych i strategicznych dla instytucji polityki społecznej oraz trzeciego sektora w Polsce. Członkini Laboratorium "Więzi" i Stowarzyszenia Kobiet "Amicta Sole".

Prawnik, Prezes Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych. Członek Zarządu Izby Zarządzającej Funduszami i Aktywami (IZFiA). W latach 2007-2012 pracowała w Konfederacji Lewiatan jako dyrektor Departamentu Dialogu Społecznego i Stosunków Pracy oraz Koordynator Rady Rynku Pracy. Ekspert z zakresu rynku pracy i prawa ubezpieczeniowego, w tym przepisów prawa wspólnotowego. Członek Rady Nadzorczej Fundacji Dublińskiej oraz grup eksperckich funkcjonujących przy Komisji Europejskiej i BUSINESSEUROPE. Do 2007 r. związana z Instytutem Pracy i Spraw Socjalnych oraz Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. W kwietniu 2008 r. powołana w skład Naczelnej Rady Zatrudnienia. Autorka licznych publikacji z zakresu stosunków pracy i prawa ubezpieczeniowego. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu w Białymstoku oraz podyplomowych studiów z zakresu ubezpieczeń w SGH.

Polski ekonomista i publicysta, doktor habilitowany nauk ekonomicznych. W latach 2004-2008 pełnił funkcję wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego, w 2004-2005 był członkiem reprezentującym NBP w Radzie UE ds. Ekonomicznych i Finansowych. W latach 2007-2008 był członkiem Komisji Nadzoru Finansowego, a w latach 2007-2008 reprezentującym Polskę wicegubernatorem (alternate governor) Banku Światowego. W latach 2008-2009 zasiadał w radach nadzorczych spółek sektora finansowego, w latach 2008-2010 był partnerem w Ernst & Young Polska. Od 2010 do 2015 pełnił funkcję rektora Akademii Finansów i Biznesu Vistula. W 2015 został rektorem Kazachstańskiego Uniwersytetu Ekonomicznego. W latach 2018-2020 pracował w Synerise - firmie zajmującą się sztuczną inteligencją.

Specjalista z zakresu ekonomii społecznej, rozwoju społeczności lokalnych i rozwoju regionalnego, w praktyce i w teorii zajmuje się zarządzaniem zmianą gospodarczą oraz badaniami i ewaluacjami. Współinicjator kilkudziesięciu projektów rozwojowych w Polsce, Niemczech i na Ukrainie m. in. Pracy w Posagu, wdrażania partnerstwa w Polsce i na Ukrainie, Targów Ekonomii Społecznej w Nowym Warpnie.

Autor i współautor kilkudziesięciu artykułów i publikacji nt. ekonomii społecznej, rozwoju lokalnego i zarządzania zmianą społeczną i gospodarczą oraz partnerstwa. Członek Podkomitetu monitorującego POKL w WZP oraz Zespołu ds. rozwiązań systemowych w zakresie ekonomii społecznej powołanego przez Prezesa Rady Ministrów, członek zespołu Koordynującego ds. Planu działań na rzecz rozwoju, promocji i upowszechnienia ekonomii społecznej w woj. zachodniopomorskim, Prezes Centrum Rozwoju Społeczno-Gospodarczego sp. z o.o. oraz wiceprezes Stowarzyszenia Czas Przestrzeń Tożsamość.

Jan Filip Staniłko – ekspert w dziedzinie zarządzania rozwojem nowych produktów i strategii firm technologicznych. Były Dyrektor w Ministerstwie Rozwoju i Technologii (Departamentu Innowacji) oraz w Vigo Photonics SA i NASK PIB. Absolwent studiów doktoranckich z nauk ekonomicznych na Akademii Leona Koźmińskiego. Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Niezależny ewaluator, zajmujący się głównie tematyką rynku pracy, edukacji, integracji społecznej i trzeciego sektora. Posiada szerokie, wieloletnie doświadczenie badawcze, zdobyte w Coffey International Development (Senior Manager Evaluation and Research) i PSDB (dyrektor ds. badań). Przez wiele lat pracował również w administracji publicznej. W latach 2004-2008 zajmował stanowisko Zastępcy Dyrektora Departamentu Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym w Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Jest absolwentem Polityki Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorem licznych publikacji. Jest również współpracownikiem i ekspertem licznych instytucji, takich jak: Collegium Civitas, UNDP, OECD, KSAP, MPiPS, MRR, Fundacja Batorego itd.

Polski prawnik, bankowiec, w latach 1991–2003 prezes Banku Handlowego, w latach 2003–2006 prezes Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń, od 2010 prezes BRE Banku, po zmianie nazwy − mBanku.

Cezary Stypułkowski studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk prawnych. W późnych latach osiemdziesiątych jako stypendysta Fullbrighta studiował na Business School uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Przez trzynaście lat kierował zarządem Banku Handlowego S.A. .W tym okresie, wraz z zespołem, przekształcił tę instytucję w lidera bankowości korporacyjnej i inwestycyjnej w Polsce, wprowadzając bank z sukcesem na giełdę.

W 2003 r. został powołany na stanowisko prezesa zarządu Grupy PZU. Wraz ze swoimi współpracownikami przez trzy lata skutecznie zarządzał tą organizacją, czego efektem było potrojenie jej wyniku netto oraz wyceny. W 2006 r. został Dyrektorem Zarządzającym banku inwestycyjnego J.P. Morgan na Europę Środkową i Wschodnią.

Cezary Stypułkowski był też członkiem Międzynarodowej Rady Doradczej Zarządu Deutsche Banku, Międzynarodowej Rady Doradczej INSEAD, członkiem rady Międzynarodowego Instytutu Finansów w Waszyngtonie, oraz członkiem Geneva Association.

Lider programu Szkoła Ucząca się (SUS), prowadzonego od 2000 roku przez CEO i Polsko-Amerykańską Fundację Wolności. 

Doktor nauk pedagogicznych, trener i superwizor treningu grupowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego (PTP).  W latach 1980–89 kierował przedszkolem i Ośrodkiem Rozwoju Umiejętności Wychowawczych przy PTP. W latach 1989–1994 był dyrektorem Departamentu Kształcenia i Doskonalenia Nauczycieli w Ministerstwie Edukacji Narodowej i dyrektorem polsko-amerykańskiego programu Edukacja Obywatelska w Społeczeństwie Demokratycznym. Od 1996 r. członek międzynarodowego stowarzyszenia Ashoka International.

W 2002 r. na Światowym Forum Ekonomicznym nagrodzony przez Schwab Foundation for Social Entrepreneurship tytułem „Wybitny Innowator Społeczny". W 2006 r. został pierwszym laureatem Penn Kemble Award za wybitny wkład w edukację dla demokracji.

W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego w Polsce po 1989 r.

Koordynator Instytutu Studiów Zaawansowanych. Absolwent Kolegium MISH UW, politolog i publicysta. Zajmuje się m.in. ideologią polskiej opozycji demokratycznej, polityką rosyjską i niemiecką, a także myślą polityczną Carla Schmitta, Chantal Mouffe i Borysa Kagarlickiego. Tłumacz z języka angielskiego i niemieckiego (m.in. "Społeczeństwo otwarte i państwo dobrobytu Castellsa i Himanena", "Wojny klimatyczne Haralda Welzera"). Publikuje w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, pisał felietony dla Wirtualnej Polski, a w audycji Kazimiery Szczuki w Roxy FM spełniał się jako DJ radiowy. Publicysta „Krytyki Politycznej”. Redaktor pism politycznych Jacka Kuronia i Stanisława Brzozowskiego. W 2012 przebywał na stypendium Krytyki Politycznej w Yale University.

Profesor zwyczajny w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w latach 2008–2016 dziekan Wydziału Humanistycznego UMK. Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Autor książek: Krytyka, emancypacja, dialog. Jürgen Habermas w poszukiwaniu nowego paradygmatu teorii krytycznej, Warszawa 1990; Ironia i miłość. Neopragmatyzm Richarda Rorty’ego w kontekście sporu o postmodernizm, Wrocław 1996 (II wyd. 2002); Jednostka czy wspólnota? Spór liberałów z komunitarystami a „sprawa polska”, Warszawa 2000; Zniewalająca moc kultury. Artykuły i szkice z filozofii kultury, poznania i polityki, Toruń 2004, E Pluribus Unum? Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności, Kraków 2004; Filozofia polityki (wraz z Markiem N. Jakubowskim), Warszawa 2006; Relatywizm i fundamentalizm. Szkice z filozofii kultury i polityki, Toruń 2008. Stypendysta wielu fundacji naukowych (Kościuszkowskiej, Fulbrighta, Rockefellera, Mellona) oraz American Council of Learned Societies, stażysta uniwersytetów w Oxfordzie, Cambridge, Leeds, St. Andrews, Berkeley (University of California), Charlottesville (University of Virginia), Palo Alto (Stanford University), a także The Netherlands Institute for Advanced Studies in the Humanities and Social Sciences, Wassenaar oraz Bellagio Rockefeller Center.

Współzałożyciel, wieloletni Prezes, a obecnie Przewodniczący Rady Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, inicjator Kongresu Obywatelskiego. Promotor publicznej refleksji i debaty nad tożsamością i wspólnotowością Polaków. Doktor nauk ekonomicznych. Współtwórca polskiej myśli transformacyjnej dotyczącej gospodarki. Autor wielu opracowań na temat kulturowych przesłanek i uwarunkowań rozwoju. Wydawca serii wydawniczej „Wolność i Solidarność” (od 2005). W latach 80. zaangażowany w gdańskiej „Solidarności”, w stanie wojennym współpracował z podziemiem. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego.

Profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Katedry Teorii Wychowania na Wydziale Nauk o Wychowaniu, a także profesor zwyczajny w Katedrze Podstaw Pedagogiki Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie; pedagog, przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, członek i ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej, wiceprzewodniczący Sekcji Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Ostatnio wydał m.in.: Podstawowe problemy pedagogiki (2011); Klinika akademickiej pedagogiki (2011); Teoretyczne i empiryczne podstawy samowychowania (Kraków 2010); Myśleć jak pedagog (Gdańsk 2010); Pedagogika. Subdyscypliny i dziedziny wiedzy o edukacji, tom 1-4, (red. Gdańsk 2006-2010). Zainteresowania naukowe: pedagogika ogólna, filozoficzne i teoretyczne podstawy wychowania, pedagogika porównawcza, andragogika i pedagogika (wczesno)szkolna.

Blog: www.sliwerski-pedagog.blogspot.com

Pełniła funkcję Prezeski Federacji Inicjatyw Oświatowych, koordynatorka projektu „Z Małej Szkoły w Wielki Świat” (PO KL 3.3.4 „Modernizacja treści i metod kształcenia” www.malszkola.pl), specjalistka ds. doskonalenia zawodowego nauczycieli, trenerka, ewaluatorka i superwizorka programów edukacyjnych, współautorka i redaktorka wielu publikacji metodycznych. Koordynatorka ds. rozwoju kompetencji kluczowych i pomocy psychologiczno-pedagogicznej w Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.

Socjolożka, szefowa działu politycznego "Kultury Liberalnej", adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała także filozofię i nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. W 2011 ukazała się jej książka „Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki” oraz e-book pod jej redakcją (wspólnie z Geoffrey’em Karabinem) „Forgiveness: Promise, Possibility and Failure”. Laureatka nagrody Grand Press za wywiad z Jürgenem Habermasem pt. „Europę ogarnia śmiertelny bezwład”. (fot. Bartek Molga)

Od kilkunastu lat związany jest z Instytutem Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, gdzie kieruje  Zakładem Integracji Europejskiej.

Będąc dyrektorem Ośrodka Studiów Amerykańskich na Uniwersytecie Warszawskim, Profesor uruchomił w 1991 r. na tej uczelni  pierwsze w Polsce magisterskie studia amerykanistyczne (na wzór area studies istniejących w uczelniach zachodnich).

1996-2014 - kierownik Katedry Ekonomii Politycznej, Uniwersytet Warszawski

W latach 1970-2014 -  Prodziekan i Dziekan wydziału, Wydział Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Profesor Jerzy Wilkin odbył wiele staży naukowych i wizyt studialnych oraz prowadził wykłady w kilkunastu krajach, w tym  jako Visiting Professor (USA - Indiana University, Kent State University, Notre Dame University), a także w Chinach, Wielkiej Brytanii, Belgii, Włoszech, Niemczech, Węgrzech, Korei Południowej, Słowacji, Czechach oraz Francji.

Jest autorem ponad 300 publikacji z zakresu teorii ekonomii, ekonomiki rolnictwa i obszarów wiejskich, polityki rolnej i integracji europejskiej.

Zastępca Dyrektora Biura PKN Orlen w Brukseli, wcześniej Dyrektor Biura PGNiG. W latach 2008‑2011 Zastępca Prezesa Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Była Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Środowiska w latach 2001‑2013. Współtwórca Strategii Innowacyjności i Efektywności Gospodarki oraz dokumentów dotyczących polityki spójności na lata 2014‑2020.

Inżynier, menedżer, prezes Telekomunikacji Polskiej (2006-2013), przewodniczący Rady Nadzorczej Orange Polska (od 19 września 2013).

Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Poznańskiej. Specjalizował się w logistyce i systemach wspomagania decyzji. Ukończył studia podyplomowe w dziedzinie zarządzania systemami przemysłowymi w Ecole Centrale w Paryżu.

Od 2009 r. członek Rady Dyrektorów Atlantic Council of the United States, czołowego amerykańskiego think tanku, zajmującego się inicjowaniem publicznych debat na temat polityki międzynarodowej. Jest także członkiem Rady Fundacji Centrum im. prof. Bronisława Geremka. Od września 2010 r. prezes Francuskiej Izby Przemysłowo-Handlowej w Polsce. Od maja 2013 członek Rady Nadzorczej PLL LOT, a od 13 listopada 2013 do końca 2015 r. członek Rady Nadzorczej WorkService SA. W latach 2016-2019 pełnił funkcję Prezesa Zarządu WorkService SA.

W kwietniu 2016 został powołany na funkcję Przewodniczącego Komitetu Dialogu Społecznego przez Prezydium Krajowej Izby Gospodarczej.

27 czerwca 2019 został wybrany na funkcję prezydenta Konfederacji Lewiatan, zastępując na tym stanowisku Henrykę Bochniarz.

Ekspert w międzynarodowych projektach dotyczących partycypacji oraz partnerstw. Od 13 lat związany z Trójmiastem, gdzie m.in. prowadził rewitalizację społeczną jednej z dzielnic Gdyni oraz współtworzył strategię „Gdańsk 2030 Plus”. Od kilku lat współpracuje z Ministerstwem Infrastruktury i Rozwoju (MIIR) jako moderator konferencji i warsztatów. Współmoderował przygotowania do nowoprzyjętej Karty Lipskiej 2.0 w dziedzinie polityki miejskiej. Współpracuje z Gdańskiem w projektcie URBACT: „My Generation at Work”, tworząc m.in. sieć nauczycieli „Kreatywna Pedagogika”, mającą na celu rozwijanie warsztatu gdańskich nauczycieli. Był wiodącym ekspertem sieci URBACT „Boosting Social Innovation” z 12 miastami (m.in. Paryżem, Mediolanem czy Barceloną), a obecnie prowadzi sieć transferu w dziedzinie rewitalizacji „Urban Regeneration Mix”, której przewodniczy Łódź. Absolwent Uniwersytetu Londyńskiego.

Ekonomistka i polityk społeczny. Była wiceminister pracy i polityki socjalnej (1991-1994), Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego (do 2015 r.), autorka licznych publikacji w dziedzinie zabezpieczenia społecznego, ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz polityki rodzinnej. Jest członkinią rady programowej Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego.

Profesor nadzwyczajny w dziedzinie nauk ekonomicznych. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytecie Cambridge (Corpus Christi College). Odbyła wiele staży naukowych: m.in. w Monash University (Australia), University of Helsinki (Finlandia), Glasgow University (Szkocja), Sacred Heart University (USA), Joint Vienna Institute (Austria).

W latach 2008-2016 pełniła funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Naukowych w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa, Polskiej Akademii Nauk oraz a w latach 2010-2013 adiunkta w Centrum Badań Regionalnych i Lokalnych (EUROREG) na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie jest Kierownikiem Zakładu Modelowania Ekonomicznego w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa, Polskiej Akademii Nauk.

W pracy zawodowej zajmuje się modelowaniem regionalnych skutków ekonomicznych różnych polityk państwa w tym polityki rolnej i rozwoju obszarów wiejskich. Ponadto zajmuje się ewaluacją programów rozwojowych. Jest autorką wielu publikacji w tym artykułów w prestiżowych czasopismach zagranicznych (Applied Economics, Agricultural Economics, Comparative Economic Studies) oraz wielu publikacji książkowych.

K. Zawalińska jest laureatka wielu stypendiów, w tym „Polityki” (Zostańcie z nami, 2008), British Council (2003), Banku Światowego (2003), otrzymała Nagrodę Indywidualną Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (2004) oraz nagrodę Banku BISE im. Prof. Kuli (2004). Bierze udział w wielu projektach naukowych zarówno polskich jak i międzynarodowych.

Socjolog, doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Publicysta, ekspert zaangażowany w działalność publiczną. Doradca społeczny Prezydenta RP Andrzeja Dudy, doradca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W latach 2008‑2010 doradca społeczny Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.

Dziennikarz i publicysta. Obecnie związany z tygodnikiem „Polityka”. Kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas w Warszawie.

Pracę dziennikarza zaczynał w tygodniku "Na przełaj" (1980-1981), następnie udzielał się w Biurze Informacji Prasowej NSZZ Solidarność (1981-1983). W kolejnych latach pisał do „Tygodnika Polskiego” (1983) i miesięcznika „Powściągliwość i Praca”. Był rzecznikiem prasowym Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, jednym z założycieli „Gazety Wyborczej” oraz pierwszym prezesem Polskiej Agencji Informacyjnej.

Wykładowca metodyki w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Toruniu. Od wielu lat zajmuje się zastosowaniem nowych technologii w nauczaniu. Prowadzi seminaria dla nauczycieli i współorganizuje europejski projekt „Zmieniająca się szkoła”. Jest autorką licznych artykułów, materiałów dydaktycznych wykorzystujących wnioski płynące z badań nad mózgiem oraz książek Między podręcznikiem a internetem (2013) i Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi (2013). Prowadzi blog "Budząca się Szkoła". Do listopada 2015 r. brała udział w pracach Zespołu Strategicznego przy minister Edukacji Narodowej Joannie Kluzik-Rostkowskiej.