Mówcy

Specjalista z zakresu ekonomii społecznej, rozwoju społeczności lokalnych i rozwoju regionalnego, w praktyce i w teorii zajmuje się zarządzaniem zmianą gospodarczą oraz badaniami i ewaluacjami. Współinicjator kilkudziesięciu projektów rozwojowych w Polsce, Niemczech i na Ukrainie m. in. Pracy w Posagu, wdrażania partnerstwa w Polsce i na Ukrainie, Targów Ekonomii Społecznej w Nowym Warpnie.

Autor i współautor kilkudziesięciu artykułów i publikacji nt. ekonomii społecznej, rozwoju lokalnego i zarządzania zmianą społeczną i gospodarczą oraz partnerstwa. Członek Podkomitetu monitorującego POKL w WZP oraz Zespołu ds. rozwiązań systemowych w zakresie ekonomii społecznej powołanego przez Prezesa Rady Ministrów, członek zespołu Koordynującego ds. Planu działań na rzecz rozwoju, promocji i upowszechnienia ekonomii społecznej w woj. zachodniopomorskim, Prezes Centrum Rozwoju Społeczno-Gospodarczego sp. z o.o. oraz wiceprezes Stowarzyszenia Czas Przestrzeń Tożsamość.

Jan Filip Staniłko – ekspert w dziedzinie zarządzania rozwojem nowych produktów i strategii firm technologicznych. Były Dyrektor w Ministerstwie Rozwoju i Technologii (Departamentu Innowacji) oraz w Vigo Photonics SA i NASK PIB. Absolwent studiów doktoranckich z nauk ekonomicznych na Akademii Leona Koźmińskiego. Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Niezależny ewaluator, zajmujący się głównie tematyką rynku pracy, edukacji, integracji społecznej i trzeciego sektora. Posiada szerokie, wieloletnie doświadczenie badawcze, zdobyte w Coffey International Development (Senior Manager Evaluation and Research) i PSDB (dyrektor ds. badań). Przez wiele lat pracował również w administracji publicznej. W latach 2004-2008 zajmował stanowisko Zastępcy Dyrektora Departamentu Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym w Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Jest absolwentem Polityki Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorem licznych publikacji. Jest również współpracownikiem i ekspertem licznych instytucji, takich jak: Collegium Civitas, UNDP, OECD, KSAP, MPiPS, MRR, Fundacja Batorego itd.

Lider programu Szkoła Ucząca się (SUS), prowadzonego od 2000 roku przez CEO i Polsko-Amerykańską Fundację Wolności. 

Doktor nauk pedagogicznych, trener i superwizor treningu grupowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego (PTP).  W latach 1980–89 kierował przedszkolem i Ośrodkiem Rozwoju Umiejętności Wychowawczych przy PTP. W latach 1989–1994 był dyrektorem Departamentu Kształcenia i Doskonalenia Nauczycieli w Ministerstwie Edukacji Narodowej i dyrektorem polsko-amerykańskiego programu Edukacja Obywatelska w Społeczeństwie Demokratycznym. Od 1996 r. członek międzynarodowego stowarzyszenia Ashoka International.

W 2002 r. na Światowym Forum Ekonomicznym nagrodzony przez Schwab Foundation for Social Entrepreneurship tytułem „Wybitny Innowator Społeczny". W 2006 r. został pierwszym laureatem Penn Kemble Award za wybitny wkład w edukację dla demokracji.

W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego w Polsce po 1989 r.

Polski prawnik, bankowiec, w latach 1991–2003 prezes Banku Handlowego, w latach 2003–2006 prezes Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń, od 2010 prezes BRE Banku, po zmianie nazwy − mBanku.

Cezary Stypułkowski studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk prawnych. W późnych latach osiemdziesiątych jako stypendysta Fullbrighta studiował na Business School uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Przez trzynaście lat kierował zarządem Banku Handlowego S.A. .W tym okresie, wraz z zespołem, przekształcił tę instytucję w lidera bankowości korporacyjnej i inwestycyjnej w Polsce, wprowadzając bank z sukcesem na giełdę.

W 2003 r. został powołany na stanowisko prezesa zarządu Grupy PZU. Wraz ze swoimi współpracownikami przez trzy lata skutecznie zarządzał tą organizacją, czego efektem było potrojenie jej wyniku netto oraz wyceny. W 2006 r. został Dyrektorem Zarządzającym banku inwestycyjnego J.P. Morgan na Europę Środkową i Wschodnią.

Cezary Stypułkowski był też członkiem Międzynarodowej Rady Doradczej Zarządu Deutsche Banku, Międzynarodowej Rady Doradczej INSEAD, członkiem rady Międzynarodowego Instytutu Finansów w Waszyngtonie, oraz członkiem Geneva Association.

Koordynator Instytutu Studiów Zaawansowanych. Absolwent Kolegium MISH UW, politolog i publicysta. Zajmuje się m.in. ideologią polskiej opozycji demokratycznej, polityką rosyjską i niemiecką, a także myślą polityczną Carla Schmitta, Chantal Mouffe i Borysa Kagarlickiego. Tłumacz z języka angielskiego i niemieckiego (m.in. "Społeczeństwo otwarte i państwo dobrobytu Castellsa i Himanena", "Wojny klimatyczne Haralda Welzera"). Publikuje w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, pisał felietony dla Wirtualnej Polski, a w audycji Kazimiery Szczuki w Roxy FM spełniał się jako DJ radiowy. Publicysta „Krytyki Politycznej”. Redaktor pism politycznych Jacka Kuronia i Stanisława Brzozowskiego. W 2012 przebywał na stypendium Krytyki Politycznej w Yale University.

Profesor zwyczajny w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w latach 2008–2016 dziekan Wydziału Humanistycznego UMK. Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Autor książek: Krytyka, emancypacja, dialog. Jürgen Habermas w poszukiwaniu nowego paradygmatu teorii krytycznej, Warszawa 1990; Ironia i miłość. Neopragmatyzm Richarda Rorty’ego w kontekście sporu o postmodernizm, Wrocław 1996 (II wyd. 2002); Jednostka czy wspólnota? Spór liberałów z komunitarystami a „sprawa polska”, Warszawa 2000; Zniewalająca moc kultury. Artykuły i szkice z filozofii kultury, poznania i polityki, Toruń 2004, E Pluribus Unum? Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności, Kraków 2004; Filozofia polityki (wraz z Markiem N. Jakubowskim), Warszawa 2006; Relatywizm i fundamentalizm. Szkice z filozofii kultury i polityki, Toruń 2008. Stypendysta wielu fundacji naukowych (Kościuszkowskiej, Fulbrighta, Rockefellera, Mellona) oraz American Council of Learned Societies, stażysta uniwersytetów w Oxfordzie, Cambridge, Leeds, St. Andrews, Berkeley (University of California), Charlottesville (University of Virginia), Palo Alto (Stanford University), a także The Netherlands Institute for Advanced Studies in the Humanities and Social Sciences, Wassenaar oraz Bellagio Rockefeller Center.

Współzałożyciel, wieloletni Prezes, a obecnie Przewodniczący Rady Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, inicjator Kongresu Obywatelskiego. Promotor publicznej refleksji i debaty nad tożsamością i wspólnotowością Polaków. Doktor nauk ekonomicznych. Współtwórca polskiej myśli transformacyjnej dotyczącej gospodarki. Autor wielu opracowań na temat kulturowych przesłanek i uwarunkowań rozwoju. Wydawca serii wydawniczej „Wolność i Solidarność” (od 2005). W latach 80. zaangażowany w gdańskiej „Solidarności”, w stanie wojennym współpracował z podziemiem. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego.