Mówcy

Kulturolożka, ekspertka w dziedzinie polityk kulturalnych EU, prezeska Stowarzyszenia Kultura Miejska w Gdańsku. Przez wiele lat koordynowała program współpracy międzynarodowej w Nadbałtyckim Centrum Kultury, pracowała w Zarządzie European Forum of the Arts and Heritage (Culture Action Europe) w Brukseli.

Od 7 lat świadoma obywatelka Wrzeszcza - historycznej dzielnicy Gdańska, z dynamicznym potencjałem rozwojowym. Lidia Makowska specjalizuje się w badaniu miasta, na styku sztuki współczesnej z nowoczesną humanistyką, edukacją obywatelską i kulturą przestrzenną.

Koordynuje obywatelską Inicjatywę wrzeszcz.info.pl. Upomina się – inspirując się teorią francuskiego socjologa Henri Lefebvre'a – o prawa mieszkańców do miasta i rzeczywistą partycypację we współzarządzaniu przestrzenią i budżetem miejskim. Współinicjatorka powołania rad dzielnic w Gdańsku: w maju 2011 została wybrana przez mieszkańców Wrzeszcza na przewodniczącą Zarządu Dzielnicy Wrzeszcz Górny.

Ukończył w 1976 studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1982 doktoryzował się w Virginia Polytechnic Institute and State University, habilitację obronił w 1997. Zajmuje się teorią grup i pierścieni.

Od czasu ukończenia studiów pracuje w Instytucie Matematyki UW, od 1997 na stanowisku profesora. Od 1996 do 1999 pełnił funkcję wicedyrektora, następnie do 2005 dyrektora tej jednostki. W latach 2005–2007 przewodniczył Państwowej Komisji Akredytacyjnej, następnie został przewodniczącym Komisji Dydaktyki Komitetu Matematyki PAN. Zasiada w komitetach redakcyjnych czasopism "Delta" i "Algebra and Discrete Mathematics", od 2002 roku członek zespołu ekspertów matematycnych w koordynowanym przez OECD programie PISA; od 2012 - przewodniczący tego zespołu.

28 listopada 2007 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. 26 sierpnia 2009 został odwołany. 31 grudnia 2009 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 31 stycznia 2012 został odwołany.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kierownik Katedry Polityk Publicznych, były Dziekan Kolegium Gospodarki i Administracji Publicznej. Redaktor naczelny kwartalnika „Zarządzanie Publiczne”. Specjalizacja akademicka: analiza polityk publicznych, zarządzanie publiczne, organizacyjne i systemowe uczenie się. Brał udział jako ekspert i koordynator w kilkudziesięciu projektach krajowych i międzynarodowych z zakresu analizy polityk publicznych; jakości rządzenia; zarządzania strategicznego; organizacyjnego uczenia się. Autor ponad 260 publikacji naukowych publikowanych w renomowanych krajowych (PWN, Scholar) oraz zagranicznych wydawnictwach (Routledge, Peter Lang Publishing).

Jeden z liderów ruchów miejskich w Polsce. Współtwórca ruchu My‑Poznaniacy, stowarzyszenia Prawo do Miasta oraz Kongresu Ruchów Miejskich, w którym po powołaniu formalnej federacji był Prezesem Zarządu (2016-2019).

Absolwent elektroniki na Politechnice Wrocławskiej, zawód inżyniera porzucił dla pracy redaktorskiej, wydawniczej, publicystyki rynku książki u progu transformacji. Prowadził przez szereg lat samodzielną działalność gospodarczą.

Inicjator i redaktor naczelny popularnego, ogólnopolskiego czasopisma o książkach KURIER CZYTELNICZY (1994-2001), założył też kilka innych czasopism. Publikował w szeregu gazet i czasopism oraz w kilku książkach, popularnych i naukowych. Współpracuje z warszawskim Magazynem Literackim KSIĄŻKI.

W latach 2007-2008 zorganizował w Poznaniu Biuro Demokracji Uczestniczącej, opracował raport „Poznań konfliktów”(2008), wcześniej zakładał Stow. Neutrum – na rzecz państwa neutralnego światopoglądowo.

Żonaty, ma dwie dorosłe córki.

Profesor zwyczajny w Instytucie Elektroenergetyki Politechniki Łódzkiej, będąc jednocześnie członkiem Europejskiego Instytutu Energii (European Energy Institute), wybranej grupy szesnastu ekspertów z krajów Unii Europejskiej, pełniących funkcję doradczą (think tank) w sprawach energetycznych dla instytucji i firm europejskich. Profesor W. Mielczarski jest jedynym przedstawicielem Polski w European Energy Institute i jednym z dwóch przedstawicieli z krajów, nowych członków Unii Europejskiej.

Profesor W. Mielczarski posiada ponad 30 letnią praktykę w elektroenergetyce, włączając w to 10 lat pracy zagranicą w krajach takich jak Australia, Kanada i Singapore. Brał udział w projektowaniu i wdrażaniu rynków energii elektrycznej w Australii, kanadyjskiej prowincji Ontario oraz Polsce.

Przygotował projekt polskiego rynku energii elektrycznej, który zostaje przyjęty przez rząd w grudniu 1999 roku. Następnie prowadził szereg projektów dla rynku bilansującego w Polsce, w tym projekt i wdrożenie systemów komputerowych LPD i GMOS dla celów planowania pracy systemu elektroenergetycznego. Za projekt tych programów otrzymał nagrodę Premiera RP w roku 2005.

Obecnie profesor W. Mielczarski kieruje Grupą Badawczą Rynków Energii Elektrycznej prowadząc jednocześnie szereg projektów dla polskich, europejskich i amerykańskich firm energetycznych w zakresie analiz rynkowych oraz metod planowania i sterowania pracą systemu elektroenergetycznego.

Jest organizatorem corocznej międzynarodowej konferencji „European Electricity Market”. Jego dorobek publikacyjny obejmuje 10 książek i wydań specjalnych, 21 rozdziałów w książkach, 45 artykułów w pismach naukowych oraz ponad 150 referatów wygłoszonych na konferencjach naukowych. Profesor W. Mielczarski kierował ponad 65 projektami badawczymi i wdrożeniowymi. Opatentował również trzy rozwiązania dotyczące poprawy jakości energii elektrycznej.

Urodzony 20 czerwca 1968 r. we Wrocławiu. Polski menedżer i bankowiec, były prezes zarządu Banku Zachodniego WBK.

Prezes Rady Ministrów w latach 2017‑2023, Minister Rozwoju (2015‑2016), a następnie m.in. Minister Rozwoju i Finansów (2016‑2018) oraz Minister Cyfryzacji (2020‑2023).

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Business Administration Central Connecticut State University oraz Politechniki Wrocławskiej, studiów MBA na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Uniwersytetu w Hamburgu oraz Uniwersytetu w Bazylei. Karierę zawodową rozpoczął w 1992 roku w spółce Cogito. W latach 1993‑1996 pracował we wrocławskiej firmie Enter Marketing-Publishing, W 1995 r. odbył staż w Deutsche Bundesbank, a w latach 1996 - 1997 pracował na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. W 1998 r. został Zastępcą Dyrektora Departamentu Negocjacji Akcesyjnych w Komitecie Integracji Europejskiej i był członkiem grupy negocjującej przystąpienie Polski do Unii Europejskiej (Bankowość i Finanse). Następnie związał się z Grupą Banku Zachodniego WBK (wcześniej z Bankiem Zachodnim). Od maja 2007 r. był prezesem zarządu tej instytucji.

Jest współautorem podręcznika z zakresu prawa unijnego i ekonomiki integracji gospodarczej. W latach 1998–2001 był członkiem rad nadzorczych Agencji Rozwoju Przemysłu i Zakładu Energetycznego Wałbrzych. Zasiadał też w sejmiku dolnośląskim I kadencji. Od 2008 r. do objęcia stanowiska wicepremiera i Ministra Rozwoju był konsulem honorowym Republiki Irlandii w Polsce. W 2013 r. został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. Natomiast w 2015 r., Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.