Mówcy

Pracownik naukowo­‑dydaktyczny w Katedrze Informatyki Stosowanej, Wydział EAIiIB AGH w Krakowie. W pracy badawczej zajmuje się inżynierią wiedzy, technologiami semantycznymi i logiką. Uczestniczka projektów badawczych i staży w przedsiębiorstwach. Absolwentka pierwszej edycji programu Top 500 Innovators, w ramach którego ukończyła dwumiesięczny kurs na Uniwersytecie Stanforda. W ramach projektu Creative Cracow oraz pokrewnych inicjatyw promuje przedsiębiorczość i metody kreatywnej pracy poznane w USA.

Animatorka kultury, absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych (socjologia), Collegium Civitas (dziennikarstwo) oraz European Diploma in Cultural Project Managmet (Foundation Marcel Hicter). Założycielka i prezeska Towarzystwa Inicjatyw Twórczych “ę”. Od 2003 roku związana z organizacjami pozarządowymi. Autorka projektów społecznych i kulturalnych oraz publikacji (m.in “Zoom na domy kultury”, “DLA – Animacja kultury”). W latach 2013-2015 członkini Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie m. st. Warszawy.

Aktorka teatralna i filmowa, pieśniarka. W 1978 roku ukończyła z wyróżnieniem Warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. Zadebiutowała jako studentka w 1977 na scenie Teatru Współczesnego w Warszawie. Film Wiesława Saniewskiego "Nadzór" przyniósł jej główną nagrodę aktorską na Festiwalu Filmów w Gdańsku. Szeroką popularność zdobyła dzięki roli w serialu "Zmiennicy" Stanisława Barei i została laureatką telewizyjnego Wiktora – nagrody publiczności. Ma na swoim koncie liczne teatry telewizji, filmy telewizyjne, seriale, programy muzyczne, rozrywkowe, poetyckie, teledyski. Aktualnie związana z teatrem Studio w Warszawie ("Sierpień", recital "Nawet, gdy wichura"). Współzałożycielka i prezes Fundacji "Akogo?" (2002r.), której celem jest pomoc dzieciom po najcięższych urazach mózgu (w śpiączce). Fundacja wybudowała i oddała do użytku Klinikę „Budzik” - pierwszą w Polsce wzorcową placówkę medyczną, w której są leczone i rehabilitowane dzieci w śpiączce (2013r.). Klinika działa przy Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie (www.akogo.pl ).

Prezes Zarządu Ogólnokształcącego Liceum Programów Indywidualnych oraz Liceum Plastycznego. Długoletni wykładowca ASP w Gdańsku.Ukończył studia na Wydziale malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. W latach 1974‑1980 był kierownikiem Studium Pedagogicznego w macierzystej uczelni. Autor podręczników do plastyki: „Człowiek i przestrzeń”, „Człowiek i czas”, „Człowiek i sztuka” „Dom i okolica”. Organizator Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Trójmieście.

Założyciel i prezes Klubu Gaja. Z zawodu społeczny innowator (social enterprenuer). Ekspert w dziedzinie działań społecznych w obszarze ochrony środowiska i zwierząt. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za budowanie społeczeństwa obywatelskiego (2011). Zaangażowany w programy Klubu Gaja o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym m.in. „Zaadoptuj rzekę” i „Święto Drzewa”. Prowadzi wykłady i warsztaty. Reżyseruje happeningi i spektakle. Współautor książek m.in. „Ekologia wyzwaniem XXI wieku”. Laureat nagród indywidualnych i zbiorowych, m.in. honorowego tytułu Człowieka Roku Polskiej Ekologii za rok 2001.

Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Za pracę magisterską z socjologii otrzymała Nagrodę im. Floriana Znanieckiego. W 2006 roku uzyskała doktorat pod kierunkiem prof. Pawła Śpiewaka. Pracuje w Zakładzie Historii Myśli Społecznej Instytutu Socjologii UW, tłumaczy literaturę naukową z angielskiego, francuskiego i niemieckiego. Autorka m.in. Konserwatywnej utopii kapitalizmu (2012) oraz Samotności długodystansowca (2013). Otrzymała Stypendium Tygodnika "Polityka", Stypendium START Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, Stypendium im. Bronisława Geremka Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu oraz stypendium Käte-Hamburger-Kolleg „Recht als Kultur” w Bonn.

W latach 2008‑2017 pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu Res Publica, szef zespołu projektu DNA Miasta i członek redakcji Magazynu Miasta. Ekspert od polityki kulturalnej i znaczenia kultury dla rozwoju miast. Promotor innowacji w zarządzaniu politykami publicznymi i wprowadzaniu narzędzi dialogu obywatelskiego. Politolog, komentator życia publicznego. Prowadzi szkolenia dla urzędników administracji publicznej dużych i średnich miast.

Pomysłodawca i koordynator badania „DNA Miasta: Miejskie Polityki Kulturalne”. Redaktor i współredaktor raportów badawczych dotyczących polityki kulturalnej Radomska, Słupska, Elbląga, Gorzowa Wielkopolskiego i Olsztyna. Współpracował przy tworzeniu polityk kulturalnych w Gdyni, Łodzi, Bydgoszczy i Elblągu. Pełni rolę konsultanta przy programie „Koalicji miast” realizowanej przez Wrocław, Katowice, Gdańsk, Łódź i Lublin. Koordynator procesu tworzenia strategii rozwoju polityki kulturalnej w Olsztynie.

Paweł Chorąży – Dyrektor Zarządzający Pionem Funduszy Europejskich w BGK. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie w zarządzaniu środkami europejskimi. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (1998) i Krajowej Szkoły Administracji Publicznej (2001). Stypendysta Fundacji Roberta Boscha w Niemczech (2003‑2004). Ukończył także Leadership Academy for Poland (2019) i program IESE Business School: Top Public Executives (2018).

Absolwentka socjologii na Uniwersytecie Warszawskim oraz paryskiej Sorbony. W latach 2008-2015 Prezes Fundacji Orange. Pracowała we Francji i Polsce (consulting; programy Rozwoju Reg. PHARE- Struder; komunikacja i public affaires). W latach 2000–2006 Dyrektor Instytutu Polskiego w Paryżu.

Doktor zarządzania UW, absolwent Matematyki, Pedagogiki Twórczości oraz studiów finansowych w Australii. Specjalizuje się w zagadnieniach przedsiębiorczości, innowacji i negocjacji. Jest adiunktem w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie; wcześniej pracował dla Fundacji "Pomyśl o Przyszłości" i jako adiunkt w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania, wykładał na Uniwersytecie Warszawskim oraz na przodujących uniwersytetach w Melbourne: Monash, Deakin i Swinburne.

Autor książki „Praktyczna Teoria Negocjacji” oraz wielu publikacji w czasopismach akademickich i profesjonalnych. Zarówno w Polsce jak i w Australii prowadził własne firmy (jednoosobowe i potem spółki).

Opiekun naukowy Zespołu Szkolnych Uwarunkowań Efektywności Kształcenia. Pedagog, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Kierownik Katedry Polityki Oświaty i Społecznych Badań nad Edukacją UW.

Informatyk, profesor nauk matematycznych, członek Rady Języka Polskiego, pracownik naukowy, specjalista w zakresie matematycznych podstaw informatyki, a także mistrz cukierniczy. Profesor zwyczajny w Instytucie Podstaw Informatyki Polskiej Akademii Nauk, członek Europejskiej Akademii Nauk (Academia Europaea), członek Rady Nadzorczej firmy A. Blikle Sp. z o.o. We wrześniu roku 2009 zajął drugie miejsce (po Janie Krzysztofie Bieleckim) wśród liderów firm w rankingu „Kogo słucha biznes” magazynu Thinktank, Instytut Monitorowania Mediów i Google. W latach 2010 i 2011 nagrodzony tytułem „Człowiek Jakości Roku” przyznawanym przez Kongres Polskich Menedżerów Jakości ISO POLAND. Członek prezydium Komitetu Mazowieckiej Nagrody Jakości, przewodniczący Rady Centrum im. Adama Smitha, członek rady fundacji FOR (Fundacja Obywatelskiego Rozwoju), członek zarządu oraz były prezes stowarzyszenie przedsiębiorców Traktu Królewskiego w Warszawie, członek Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN oraz kilkunastu innych zawodowych i społecznych organizacji. Prowadził wykłady i szkolenia dla wielu firm m.in.: Auchan Polska, Young Digital Planet SA, Energa-Operator SA, PZU SA, Bank Handlowy w Warszawie SA — City Handlowy, Polsko-Szwedzkiej Izby Gospodarczej, Małopolskiego Związku Pracodawców i innych.

Redaktor Naczelny "Rzeczpospolitej". Absolwent i doktorant Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1993 roku współtworzył telewizję Polsat. Długoletni komentator Tok FM i Radia PiN. Bloger. Autor książek, scenariuszy, publicysta prasowy i felietonista. Wykładowca akademicki. Członek Polskiego Towarzystwa Bluesowego.

Socjolog, profesor nauk humanistycznych, dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk (w latach 2000-2012). Wykładał między innymi w Inter-University Centre for Postgraduate Studies w Dubrovniku. Był stypendystą Uniwersytetu w Heidelbergu, Nuffield College oraz Saint Ann College w Oxford University, Ohio State University, Australian National University (Canberra). Pracuje także w Collegium Civitas.

Współprowadzi think tank Forum Od-nowa, projektujący i wdrażający zmiany systemowe w sektorze publicznym – samorządach, administracji centralnej i finansach publicznych. Działaczka trzeciego sektora od 1994 r., współzałożycielka i liderka kilku organizacji pozarządowych, publicystka, szefowa portalu polsko-czeskiego, tłumaczka, lektorka języka polskiego dla cudzoziemców. Studiowała socjologię na Uniwersytecie Warszawskim.

Założyciel i główny akcjonariusz Seleny FM S.A. – globalnego producenta chemii budowlanej. Obecnie pełni funkcję Przewodniczącego Rady Nadzorczej. Absolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie Wrocławskim. Za swą działalność otrzymał m.in. wyróżnienie w kategorii „Odpowiedzialność społeczna” w konkursie „Przedsiębiorca Roku” organizowanym przez firmę Ernst & Young oraz tytuł „Tego, który zmienia polski przemysł” przyznany przez Miesięcznik Gospodarczy Nowy Przemysł.

Z wykształcenia hydrolog, absolwentka Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez ponad dwadzieścia lat związana ze środowiskiem warszawskiej oświaty. Była nauczycielem, wychowawcą oraz zastępcą dyrektora I Społecznego Liceum Ogólnokształcącego „Bednarska”. W latach 90. współtworzyła nowatorski program dydaktyczny i wychowawczy tej pierwszej niepublicznej szkoły w Polsce. Współpracując z Komitetem Olimpiady Geograficznej i Olimpiady Nautologicznej wspierała uczniów w rozwijaniu zainteresowań i osiąganiu sukcesów w tych dziedzinach. Budowała zespoły nauczycielskie i zarządzała szkołami prowadzonymi przez Fundację Szkoły Społecznej w Warszawie – Wesołej.
Od 2010 pracuje w Centrum Nauki Kopernik. Początkowo w Dziale Edukacji i Komunikacji Naukowej potem jako kierownik Działu Edukacji rozwijała współpracę Centrum z różnymi środowiskami edukacyjnymi. Odpowiadała m.in. za tworzenie autorskich zestawów edukacyjnych, warsztaty dla nauczycieli promujące aktywne metody nauczania, konferencję Pokazać-Przekazać, sieć Klubów Młodego Odkrywcy, program edukacji kosmicznej ESERO.

Olgierd Roman Dziekoński – architekt, urbanista, ekspert gospodarki lokalnej i samorządności. Współautor I nagrody konkursu UIA na Nowy Belgrad w 1986 r. Wiceprezydent m.st. Warszawy 1990‑1994 i 1999‑2000. Współtwórca warszawskiej samorządności po demokratycznym przełomie w 1990 r. Prezes Zarządu Agencji Rozwoju Komunalnego (ARKA) 1994‑1999. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego i Budownictwa 1990‑2000. Ekspert US AID oraz UE, działał w Bułgarii, Rumunii, Kosowie. Dyrektor ds. rozwoju RTI Polska. Współtwórca legislacji dla samorządu Syrii w programie UE‑MAM. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury 2007‑2010, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP 2010‑2015, koordynator pracy doradców. Aktualnie Pełnomocnik Zarządu Województwa Kujawsko­‑Pomorskiego ds. Rozwoju Gospodarczego, członek Rady Nadzorczej TARR SA, członek Rady Programowej Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Przewodniczący Rady Fundacji Miasto‑ZMP. Działał w wielu organizacjach zawodowych, m.in.: Krajowej Radzie Izby Architektów, Zarządzie Rady Architektów Europy, Zarządzie Fundacji Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Zarządzie Unii Metropolii Polskich (1998‑2006), Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN (1998‑2005).

Radca prawny. Ukończył studia prawnicze na Uniwesytecie Warszawskim, studia podyplomowe z zakresu prawa autorskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studia MBA na Akademii L. Koźminskiego. Studiował także zarządzanie strategiczne w Wielkiej Brytanii. Pełnił funkcję Dyrektora Spraw Publicznych i CSR w Orange Polska oraz kierował projektami kluczowymi w Grupie TP, wcześniej pracował w grupie medialnej ITI. Były członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W latach 2000–2005 pracował w Ministerstwie Kultury, m.in. jako dyrektor departamentu prawno-legislacyjnego oraz wicedyrektor departamentu filmu i mediów audiowizualnych

Historyk idei, filozof i publicysta. Doktor habilitowany nauk społecznych w zakresie socjologii. Członek m.in. Narodowej Rady Rozwoju, Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, Rady Fundacji Szkoła Liderów oraz zarządu Fundacji Instytut Wolności. Wicedyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego.

Założyciel i Prezes Stowarzyszenia „Miasta w Internecie”, działającego od 1998r. Europejski ekspert w dziedzinie elektronicznej administracji i integracji cyfrowej. Pomysłodawca programu POLSKA CYFROWA RÓWNYCH SZANS – największego w Europie wolontariatu aktywizacji cyfrowej pokolenia 50+ oraz inicjatywy edukacyjnej FABRYKA PRZYSZŁOŚCI w Tarnowie. Od 2002 nieprzerwanie członek Rady Informatyzacji (obecnie przy Ministrze Administracji i Cyfryzacji). Podróżnik, znawca Indochin.

Prawnik, w latach 2015-2016 zastępca Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.

Ekonomista, doktor nauk ekonomicznych. Od 2008 do 2013 Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów. Od 2013 do 2015 r. Minister Środowiska. Wieloletni pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, obecnie Prezes Zarządu Fundacji Centrum Myśli Strategicznych.

Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, ukończył studia w zakresie ekonometrii i statystyki. Ukończył także – w roku 1991 r. – studia ekonomiczne na Uniwersytecie Windsor w Ontario w Kanadzie. W 1993 r. uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Od 1985 r. pracuje w Katedrze Ekonomii Uniwersytetu Łódzkiego, obecnie jako adiunkt. W latach 1988–1989 odbył staże naukowo-badawcze w Departamencie Analiz i Prognoz Ekonomicznych NBP oraz na Uniwersytecie Sussex w Wielkiej Brytanii. Był uczestnikiem wielu programów badawczych, jest także autorem publikowanych w kraju i za granicą opracowań z zakresu polityki pieniężnej, systemu bankowego oraz teorii bilansu płatniczego. W pracy naukowej specjalizuje się w dziedzinie teorii makroekonomii, polityki pieniężnej i bilansu płatniczego. W latach 1989–1990 pracował w Powszechnym Banku Gospodarczym jako główny specjalista w departamencie ekonomicznym. Następnie – do roku 1992 – był doradcą prezesa LG Petro Bank S.A. W 1993 r. był Wicewojewodą Łódzkim, odpowiadał za sprawy gospodarcze, był członkiem Międzyresortowego Zespołu ds. Restrukturyzacji Regionu Łódzkiego i autorem Programu Restrukturyzacji Regionu Łódzkiego. W latach 1993–1997 – wiceprezes i prezes zarządu Petrobank S.A. W latach 1998–2004 był członkiem Rady Polityki Pieniężnej przy Narodowym Banku Polskim. Z holdingiem Skarbiec związany jest od roku 2004. Od marca 2004 do lutego 2006 roku pełnił obowiązki prezesa zarządu PTE Skarbiec-Emerytura. Obecnie, jako prezes zarządu SAMH S.A., odpowiada z strategiczne decyzje dotyczące całego holdingu. Jego hobby to wspinaczki wysokogórskie i jazda na rowerze.

Socjolog, politolog i historyk. Profesor na Uniwersytecie Warszawskim, ekspert Instytutu Sobieskiego. Specjalizuje się w analizie polityk gospodarczych w UE i w państwach członkowskich, a także w zarządzaniu publicznym.

Psycholog, profesor nauk humanistycznych, były wiceminister edukacji. Wieloletni pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.Prowadzi badania nad konfliktem między interesem indywidualnym i grupowym. Wykładał w USA, Holandii i Austrii. Opublikował kilkadziesiąt prac w Polsce i zagranicą. Działacz opozycji demokratycznej, wiceminister edukacji (1989-1991), b. prorektor UW, dwukrotnie dziekan Wydziału Psychologii, współzałożyciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Wyróżniony Orderem Odrodzenia Polski, medalem Edukacji Narodowej, nagrodą im. Mortona Deutscha (USA).

Fizyk, przedsiębiorca, strateg w sektorze publicznym i prywatnym, konsultant w firmach doradczych i organizacjach międzynarodowych. Od kwietnia 2014 członek Komitetu Polityki Naukowej - ciała doradczego Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od października 2012 do maja 2015 wybrany na wiceprzewodniczącego Komitetu Europejskiej Przestrzeni Badawczej i Innowacji (ERAC) - ciała doradczego Rady UE i KE.
Posiada unikalne, wszechstronne doświadczenie zdobyte we wszystkich sektorach trójkąta wiedzy. Prowadził własną firmę działającej z sukcesami w początkach nowego ładu gospodarczego w Polsce. Biorąc udział w badaniach fizyki struktury jądra atomowego prowadzonych przez międzynarodowe zespoły badawcze w CERN. Tworzył jedno z pierwszych w Polsce uniwersyteckich centrów transferu technologii przy Uniwersytecie Warszawskim. Przez ponad 10 lat kierował w nowatorski sposób strategicznymi departamentami w Ministerstwie Gospodarki, a później Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego odpowiadając m.in. za tworzenie polskiej polityki innowacyjnej oraz biorąc udział w reformie systemu nauki i szkolnictwa. Zarządzał opracowaniem i uruchomieniem wdrażania wieloletniej strategii rozwoju największej w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej grupie kapitałowej przemysłu obronnego. Wielokrotnie brał udział lub przewodził międzynarodowym zespołom eksperckim przy OECD, ONZ, Radzie UE I KE. Wielokrotnie zapraszany na misje eksperckie KE, ONZ i Banku Światowego do dawnych krajów Związku Radzieckiego (Mołdawia, Kirgistan, Kazachstan, Ukraina) i krajów powstałych po rozpadzie Jugosławii (Macedonia, Serbia).

Doktor nauk ekonomicznych, specjalistka ds. rynku pracy. Ekspert w dziedzinie rozwoju regionalnego. Zajmuje się kwestiami rynku pracy, polityki społecznej, edukacji, jakości życia. Autorka i współautorka wielu artykułów i publikacji w tych dziedzinach. Moderator sieci Edukacja i Wiedza w projekcie Foresight Pomorze 2030 i współtwórca scenariuszy rozwoju pomorskiej edukacji. Wieloletni pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową.

Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ukończył Politechnikę Poznańską. Kilka lat prowadził badania naukowe za granicą, na uczelniach w Australii, Kanadzie i Francji. Jest autorem bądź współautorem siedmiu książek, ponad 260 artykułów naukowych, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami.

W latach 2011–2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Prof. Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011–2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. Zasiada w Komitecie Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 r. jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC), a we wrześniu 2017 r. został wybrany na członka zwyczajnego europejskiej akademii nauk Academia Europea.

Wiceprezes Zarządu ds. Finansowych PKN ORLEN w latach 2008-2017. Odpowiadał za obszar finansów, kontroling, księgowość, zarządzanie łańcuchem dostaw, relacje inwestorskie, M&A oraz IT. W latach 2005-2008 Prezes Zarządu spółki Emitel, wcześniej Dyrektor Pionu Kontrolingu w TP, Członek Zarządu-Dyrektor Finansowy w Impexmetal S.A.

Absolwent Politechniki Łódzkiej, posiada tytuł brytyjskiego biegłego rewidenta ACCA.

Psycholog, adiunkt Katedry Psychologii Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim.

Wojciech Kłosowski – niezależny ekspert samorządowy, specjalista w zakresie zagadnień rozwoju lokalnego oraz planowania i zarządzania strategicznego. Jest doradcą ds. strategii miejskich w Związku Miast Polskich. Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Prof. Piotr Koryś – historyk gospodarki specjalizujący się m.in. w badaniu historii polskich modernizacji oraz ekonomista. Adiunkt w Katedrze Historii Gospodarczej Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Członek zespołu redakcyjnego „Central and Eastern European Migration Review”. Współpracuje m.in. z Instytutem Sobieskiego i Ośrodkiem Myśli Politycznej. Publikował m.in. w „Kulturze i Społeczeństwie”, „Przeglądzie Filozoficznym”, „Polish Sociological Review”, „Przeglądzie Polonijnym”, „Rocznikach Dziejów Społecznych i Gospodarczych” oraz „Historical Methods”. W 2018 r. wydał książkę Poland From Partitions to EU Accession. A Modern Economic History, 1772–2004.

Architekt krajobrazu, współautorka książek takich jak m.in.: "Kolorowe zagrody", "Polski ogród wiejski".

Ekspert w dziedzinie komunikacji interpersonalnej, wspiera jednostki i organizacje w procesach zmian, certyfikowany coach (akredytacja EMCC), trener i mediator w oparciu o metodę Nonviolent Communication, Dyrektor zarządzający w firmie The Change. Posiada kilkunastoletnie doświadczenie menedżerskie w zakresie komunikacji marketingowej, zarządzania zasobami ludzkimi oraz business development w międzynarodowych korporacjach. Odpowiedzialna za komunikację oraz wspieranie liderów w procesach zmian np. fuzji, zmian struktur organizacyjnych. Pracuje zarówno z kadrą kierowniczą jak i zespołami. Z wykształcenia humanistka: Public Relations (Wyższa Szkoła Komunikowania i mediów Społecznych) oraz Zarzadzanie Zasobami Ludzkimi (WSPiZ im. L. Koźmińskiego) Specjalizuje się w komunikacji zmiany oraz budowaniu kultury organizacyjnej opartej na współpracy. W swojej pracy bazuje w dużej mierze na Nonviolent Communication (ukończyła między innymi roczny kurs mediacji prowadzony przez amerykańskiego trenera Ike Lasater, IIT for NVC - John Kinyon, Kirsten Kristensen, Bob Wentworth, warsztaty Making Cooperation Real – Miki Kashtan, a także szkołę trenerów w oparciu o te metodę). W pracy z grupą i jednostką nastawiona na budowanie odpowiedzialności, współpracy i autentycznego kontaktu. Prywatnie uwielbia podróże, kształtują w niej ducha odkrywcy, uczą siebie i innych. Jest propagatorką work-life balance.

Ekonomista oraz menedżer. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki w latach 2003–2006. Prezes Zarządu Grupy Bumar i Polskiego Holdingu Obronnego w latach 2012–2013. Prezes Zarządu Związku Pracodawców Klastry Polskie i Prezes Zarządu Śląskiego Klastra Lotniczego oraz Wiceprezydent Pracodawców RP. W 2015 r. został prezesem i dyrektorem zarządzającym PZL-Świdnik, a od stycznia 2016 r. był wiceprezesem Finmeccanica (Leanardo) Helicopter Division. Absolwent Zarządzania i Informatyki Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu oraz Szkoły Głównej Handlowej.

Pracownik Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W latach 1999-2016 był Kierownikiem Katedry Inżynierii Żywności i Organizacji Produkcji na Wydziale Nauk o Żywności. W latach 2012-2016 pełnił funkcję pełnomocnika Rektora ds. współpracy z gospodarką.

Historyk, doktor nauk humanistycznych w dziedzinie historii. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Był adiunktem w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Członek zespołu "Krytyki Politycznej", współpracownik "Gazety Wyborczej", dziennikarz OKO.Press.

Prof. Irena Lipowicz – absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. W latach 1991‑2000 była posłem na Sejm oraz członkiem Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Jako Przewodnicząca Sejmowej Komisji Samorządu Terytorialnego współtworzyła reformę samorządową. Była ambasadorem RP w Republice Austrii. Od 2010 do 2015 r. pełniła funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich. Kierownik Katedry Prawa Administracyjnego i Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Profesor nauk ekonomicznych, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Kierownik Zakładu Badań nad Bankructwami Przedsiębiorstw w Szkole Głównej Handlowej; od grudnia 2005 r. prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Członek Narodowej Rady Rozwoju przy prezydencie RP. Członek Prezydium Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”, także Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN. W latach 1994–2005 sekretarz naukowy oraz członek Prezydium Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów. Autorka, współautorka i redaktor naukowy ok. 200 publikacji z zakresu analizy ekonomicznej, finansów i wyceny przedsiębiorstw oraz z zakresu systemów gospodarczych i strategii rozwoju społeczno-gospodarczego.

W latach 2012–2015 Sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Prawnik, politolog i polityk społeczny - absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych (1993) i Wydziału Prawa i Administracji (1996) Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1993 roku pracownik naukowy Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW, adiunkt w Instytucie Polityki Społeczne. Dyrektor Instytutu Polityki Społecznej WNPiSM UW w latach 2016-2019. Specjalizuje się w problematyce rynku pracy, prawa pracy, ustawodawstwa społecznego oraz problemach dialogu społecznego. Stypendysta Programów Europejskich oraz Fundacji A. von Humboldta, od 2003 roku uczestniczy corocznie w Sesjach Plenarnych Międzynarodowej Organizacji Pracy. Zainteresowania naukowe łączy z działalnością publiczną jako członek Trójstronnej Komisji ds. Społeczno – Gospodarczych (od 2004 roku) i Przewodniczący Zespołu Problemowego TK ds. Prawa Pracy i Układów Zbiorowych, były doradca Zarządu Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan (od 2000 roku), Przewodniczący Rady Dyrektorów Personalnych. Był Wicedyrektorem Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych (1997 – 2000), wiceministrem gospodarki i pracy, odpowiedzialnym za problematykę rynku pracy, prawa pracy, wynagrodzeń, BHP, zbiorowych stosunków pracy i dialogu społecznego (2005).

Członek Rady Ochrony Pracy przy Sejmie RP, mediator z listy Ministra Pracy i Polityki Społecznej,aktywny uczestnik negocjacji w zakresie zbiorowych stosunków pracy na szczeblu zakładowym. Członek Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej, Stowarzyszenia Prawa Pracy oraz Stowarzyszenia Societas Humboldtiana Polonorum.

Członek Rady Programowej dwumiesięcznika Zarządzanie Zasobami Ludzkimi i Kwartalnika Dialog Społeczny. Autor kilkudziesięciu artykułów, książek, komentarzy prawnych i opracowań z zakresu prawa pracy, rynku pracy, oraz stosunków pracy i dialogu społecznego.

Prof. Piotr Moncarz pełni funkcję Consulting Professor na Uniwersytecie Stanforda. Współzałożyciel i przewodniczący US-Polish Trade Council. W przeszłości m.in. dyrektor programu Top 500 Innovators oraz członek rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z przemysłem międzynarodowym w obszarach wdrożeń najnowszych technologii.

Historyk starożytności, pracuje w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Zaangażowany w różne działania upowszechniające naukę i popularyzacje wiedzę. Jeden z inicjatorów ruchu społecznego ‘Obywatele Nauki’, zmierzającego do aktywizacji środowiska naukowego i akademickiego w Polsce oraz pracy na rzecz podnoszenia poziomu nauki i edukacji akademickiej.

Ur. w 1960 r. w Krakowie; historyk, profesor zwyczajny w Instytucie Historii PAN w Warszawie, od 2004 r. także profesor i kierownik Zakładu Dziejów Europy Wschodniej w Instytucie Historii UJ; od 1995 do 2013 redaktor naczelny dwumiesięcznika „ARCANA”. Wykładał historię Polski i Rosji m.in. na uniwersytetach amerykańskich (Columbia, Harvard, Rice), angielskich (Cambridge, University College of London), a także w Brnie, Tokio i Dublinie. Autor kilkunastu książek poświęconych dziejom Polski i Rosji XIX-XX wieku. Laureat m.in. Nagrody im. Jerzego Giedroycia, Wacław Jędrzejewicz History Medal, Nagrody naukowej im. Włodzimierza Pietrzaka, Nagrody KLIO, Programu MISTRZ Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.

Prezes Zarządu firmy Solaris Bus & Coach S.A. do 2018 roku. Wspólnie z mężem Krzysztofem stworzyła firmę Solaris Bus & Coach S.A., która jest czołowym europejskim producentem pojazdów komunikacji publicznej.

Ukończyła studia na Akademii Medycznej w Warszawie, a w latach 1986-94 pracowała naukowo na berlińskim Freie Universität. Od lutego 1995 roku współzarządza rodzinną firmą Solaris, zatrudniającą obecnie ponad 2500 osób w Polsce i zagranicą.

Dotychczasowa działalność zawodowa i społeczna Solange Olszewskiej znalazła uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. W roku 2005, jako jedyna kobieta w Europie, została uhonorowana tytułem „Bus Builder of the Year” w uznaniu zasług dla rozwoju branży autobusowej. W roku 2011 niemiecki magazyn ekonomiczny „Handelsblatt” uznał ją za jedną ze 100 najbardziej wpływowych kobiet świata biznesu, po raz pierwszy wyróżniając w ten sposób Polkę.

W uznaniu wkładu wniesionego w rozwój współpracy polsko-niemieckiej, zarówno na płaszczyźnie biznesowej, jak i społecznej, Solange Olszewska dwukrotnie była odznaczona przez Prezydenta RP.

W roku 1999, kiedy to odebrała Złoty Krzyż Zasługi oraz w roku 2013, kiedy przyznano jej Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP.

Poza działalnością biznesową Solange Olszewska aktywnie angażuje się w projekty społeczne związane z poprawą bezpieczeństwa w ruchu drogowym – programy „Bezpieczny Kierowca” oraz

„W drogę z jamnikiem”. Z myślą o najbardziej potrzebujących powołała do życia „Fundację Zielony Jamnik – na ratunek bezbronnym”. Dzięki jej inicjatywie powstał jeden z pierwszych żłobków przyzakładowych w Wielkopolsce „Pod Zielonym Jamniczkiem”, gdzie opiekę znalazły najmłodsze dzieci pracowników Solarisa.

Ma dwoje dorosłych dzieci – córkę Małgorzatę i syna Jana.

Od 2011 do 2015 podsekretarz stanu w resortach związanych z rozwojem regionalnym, od 2016 do 2018 członek zarządu województwa pomorskiego. Obecnie Wiceprezes Zarządu Międzynarodowych Targów Gdańskich.

Z wykształcenia jest prawnikiem. Był m.in. posłem na Sejm RP oraz wiceprezydentem miasta Sopotu odpowiedzialnym za wykorzystanie Funduszy Europejskich, opracowywanie strategii rozwoju, gospodarkę nieruchomościami i politykę społeczną.

Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, o profilu matematyczno-fizycznym. Laureatka Ogólnopolskiego Festiwalu Młodych Naukowców E(x)plory. Reprezentowała Polskę na konkursie naukowym Intel International Science and Engineering Fair 2013, w Phoenix, w stanie Arizona, gdzie otrzymała drugą nagrodę w kategorii Medicine and Health Science za pracę pt. „Wpływ synchronizacji półkul mózgowych na pracę mózgu”.

Urbanista, nauczyciel akademicki, razem z Moniką Arczyńską i zespołem współtworzy biuro A2P2, które zajmuje się rozwiązywaniem złożonych miejskich problemów. W ramach A2P2 stosuje narzędzia współprojektowania i partycypacji dla tworzenia nowych fragmentów miasta, projektowania usług i analizy danych. W swojej praktyce zajmuje się projektami urbanistycznymi (m.in. Stocznia Cesarska w Gdańsku, Stare Świdry, Port Praski w Warszawie, Estakady w Krakowie), przestrzeni publicznych (Abrahama w Gdyni, Plac Wolności w Łodzi), usług (system roweru publicznego w GZM). Wcześniej pracował jako konsultant i urzędnik, m.in. planując dla Łodzi. Stażował w Massachusetts Institute of Technology.

Dziennikarka, jeden z najpilniej słuchanych głosów w polskim dziennikarstwie politycznym. Związana z tygodnikiem „Polityka”, prowadziła w Superstacji audycję „Puszka Paradowskiej”. Wykładała dziennikarstwo w Collegium Civitas.

Absolwent Wydziału Ekonomiczno-Rolniczego SGGW. Kierował jednostką SAEPR/FAPA – think tankiem wspierającym przygotowania do członkostwa Polski w UE w obszarze rolnictwa i rozwoju wsi. W latach 1998-2006 kierował Wydziałem Rolnym Stałego Przedstawicielstwa RP przy UE wspierając proces negocjacji akcesyjnych i uczestnictwo Polski w pracach Rady Ministrów ds. Rolnictwa. W 1997 r. pełnił funkcję podsekretarza stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej. Od 2006r. pracuje w Komisji Europejskiej w dyrekcji generalnej ds. polityki regionalnej i miejskiej kierując wydziałem ds. wzrostu bez wykluczenia społecznego, rozwoju miejskiego i terytorialnego.

Prezes Krokus Private Equity. Posiada wieloletnie doświadczenie w transakcjach inwestycyjnych i kapitałowych, w zarządzaniu i w radach nadzorczych polskich firm. Działacz podziemnej opozycji w czasach PRL, odznaczony Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski. Wiceprzewodniczący Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa). Od 1990 profesor tytularny w SGH.  Specjalista w dziedzinie polityki makroekonomicznej, integracji europejskiej, finansów i handlu międzynarodowego.

Założyciel  Instytutu Gospodarki Światowej w SGH.  W latach ‘88-‘91 był dyrektorem Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego, a ‘89-‘93 partner w firmie consultingowej TKD – Ernst & Young Poland. Obecnie profesor w Szkole Głównej Handlowej i w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. R. Łazarskiego w Warszawie.

W latach ‘91-‘95 szef sekcji krajów Europy Środkowo –Wschodniej Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie, a od ’95 do ’97 minister spraw zagranicznych RP. W latach ‘98-’04 członek Rady Polityki Pieniężnej. Były poseł do Parlamentu Europejskiego.

Od 1999 członek Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN, oraz Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (od 1969). W latach 2011-2013 był członkiem Rady Programowej Bruegel Institute w Brukseli. W latach 2011-2015 Poseł na Sejm RP oraz Przewodniczący sejmowej Komisji Finansów Publicznych.

Socjolog, nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Od 2017 doradca prezydenta RP Andrzeja Dudy. Członek Narodowej Rady Rozwoju.

Absolwent studiów magisterskich i doktoranckich Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 80-tych i 90-tych założył ośrodek psychoterapii (Laboratorium Psychoedukacji) i wydawnictwo (Jacek Santorski & Co). Aktualnie obie te firmy posiadają i prowadzą jego dawni wspólnicy.

Aktualnie Jacek Santorski jest współwłaścicielem Grupy Firm Doradczych VALUES oraz Laboratorium Psychologii Zdrowia - ośrodka superwizji i szkoleń dla lekarzy.

W 2010 r. rozpoczęła działalność Akademia Psychologii Przywództwa, autorski program Jacka Santorskiego i prof. Witolda Orłowskiego (projekt Values i Szkoły Biznesu Politechniki Warszawskiej).

W latach 2012–2014 był członkiem Rady Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów.

Autor kilkunastu książek, jest wysoko cenionym mówcą i konsultantem, popularyzuje psychologię dobrego życia i zdrowego biznesu w prasie, radio oraz TV. Od kilkudziesięciu lat interesuje się filozofią Wschodu, sztukami walki, jogą i zen.

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, od wielu lat związany ze środowiskiem organizacji pozarządowych; członek wielu stowarzyszeń, trener, doradca, ekspert ds. organizacji pozarządowych i programów społecznych Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce, długoletni współpracownik instytutu Spraw Publicznych. Od lat zaangażowany w działania systemowe służące rozwojowi Trzeciego Sektora, a także współpracy organizacji pozarządowych z administracją publiczną i biznesem. Autor i współautor wielu publikacji dotyczących organizacji pozarządowych.

Architekt i historyk sztuki, wieloletni Architekt Wojewódzki. Od 2021 r. Dyrektor Biura Rozwoju Miasta Rzeszowa. W latach 2002‑2006 Marszałek Małopolski a następnie Senator RP VII i VIII kadencji. Inicjator szeregu przedsięwzięć kulturalnych i budowy obiektów kultury na terenie Małopolski. Członek rad programowych szeregu muzeów i Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie. Laureat nagrody im. J. Regulskiego i Medalu Honorowego SARP. Autor kilku książek z zakresu architektury (m.in. „Architekci i historia” i „Forms Follow Freedom”). Członek SARP i Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Marcin Skrzypek – działacz społeczno­‑kulturalny w Lublinie, pracownik lubelskiego Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” i muzyk folkowej Orkiestry św. Mikołaja. Z wykształcenia anglista. Z zamiłowania analityk kultury i publicysta. Ostatnio współautor aplikacji Lublina do tytułu ESK 2016 oraz Strategii Rozwoju Lublina 2020. Popularyzator kultury przestrzeni, partycypacji społecznej i tzw. kultury szerokiej (d.i.y, kultury niszowe itp.). Członek Rady Programowej Kongresu Obywatelskiego.

Polski poseł i samorządowiec. W latach 2006–2018 wójt gminy Adamów.

Menedżer kultury, wykładowca akademicki, dziennikarz, urzędnik państwowy. Od 2008 roku zastępca dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza. Doktor filozofii nauk przyrodniczych. Pracę w administracji publicznej rozpoczął w 1993r. jako wicedyrektor Departamentu Upowszechniania Kultury w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Następnie specjalizował się w zarządzaniu instytucjami kultury. Dwukrotnie pełnił funkcję dyrektora generalnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, był pierwszym zastępcą dyrektora Teatru Wielkiego Opery Narodowej, pełnił też rolę zastępcy dyrektora Muzeum Pałacu w Wilanowie. Odznaczony Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Materialistyczno-dialektyczny teoretyk kultury, doktor socjologii, doktor habilitowany kulturoznawstwa. Studiował filologię polską, filozofię i psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz na Uniwersytecie Paris 8 w Saint-Denis. Współtwórca Fundacji Korporacja Ha!art i redaktor serii „Linia Radykalna” w wydawnictwie o tej samej nazwie. Współzałożyciel Spółdzielni Goldex Poldex. Od roku 2009 aktywnie związany z Wolnym Uniwersytetem Warszawy. Wydał zbiór esejów Sezon w tatrze lalek (2003) oraz monografie: Ciesz się, późny wnuku! Kolonializm, globalizacja i demokracja radykalna (2007) i Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą (2011). Opublikował ok. 100 tekstów w kraju i za granicą. Pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Absolwent ekonomii na UMK w Toruniu oraz studiów podyplomowych z finansów i marketingu na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. W 1983 r. zatrudniony w państwowych wówczas ZNTK Bydgoszcz. Od 1998 r. dyrektor generalny - prezes Zarządu tego przedsiębiorstwa. Po udanym procesie przekształceń własnościowych, restrukturyzacji i zmianie nazwy na PESA Bydgoszcz SA stoi na czele firmy do dziś.

Już w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku – jednocześnie w pierwszej dekadzie PESA jako samodzielnej spółki produkującej własne pojazdy - firma kierowana przez Tomasza Zaboklickiego zdobyła rynki za naszą wschodnią granicą, dostarczyła pociągi do Włoch i wygrała jeden z największych tramwajowych przetargów w Europie – na dostawy 186 Swingów dla Warszawy.

W roku 2012 Tomasz Zaboklicki doprowadził firmę do zawarcia nie tylko największego kontraktu w jej historii, ale także w ostatnich latach w całym polskim przemyśle. Chodzi o umowę ramową z Deutsche Bahn, na mocy której w latach 2015 - 2020 PESA ma dostarczyć narodowemu przewoźnikowi Niemiec 470 spalinowych zespołów trakcyjnych Link łącznej wartości ok. 5 miliardów złotych. Renomowana międzynarodowa firma audytorska Ernst and Young uhonorowała prezesa Zaboklickiego tytułem polskiego Przedsiębiorcy Roku w kategorii „Produkcja” , a redakcja „Wprost” przyznała mu prestiżową Nagrodę Kisiela. W roku 2013 miesięcznik „Forbes” umieścił prezesa Zaboklickiego na 1. miejscu w rankingu „Liderzy polskiego biznesu”.

Rok 2013 zaowocował też kolejnymi wyrazami uznania, z których najbardziej cenne dla prezesa Zaboklickiego i samej firmy PESA jest 2. miejsce w kategorii dużych przedsiębiorstw i 4. miejsce w klasyfikacji generalnej „Rankingu 500 Najbardziej Innowacyjnych Polskich Firm” ogłoszonym przez Instytut Nauk Ekonomicznych PAN.

 

Pracuje jako adiunkt na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Wrocławskiej. W 2009 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską dot. procesów przenoszenia ciepła i masy w układach adsorpcyjnych. Przed i po obronie doktoratu odbywał staże naukowe w USA, Holandii, Norwegii oraz Japonii. W ramach Programu Top 500 Innovators odbył staż na Uniwersytecie Stanforda. Jego zainteresowania badawcze dotyczą procesów cieplnych i mechanicznych, w szczególności w energetyce i w chłodnictwie. Zajmuje się badaniem i rozwojem nowoczesnych technologii chłodniczych przeznaczonych do pracy w zintegrowanych systemach kogeneracyjnych i trigeneracyjnych. Od wielu lat chętnie angażuje się społecznie, najpierw w Międzynarodowym Stowarzyszeniu IAESTE, obecnie w Stowarzyszeniu Absolwentów Programu Top 500 Innovators.

Ekspertka z obszaru zarządzania zasobami ludzkimi. Ma 15 letnie doświadczenie w polskich i zagranicznych korporacjach w nadzorze obszaru HR. Autorka największych polskich restrukturyzacji. Negocjator procesów zwolnień grupowych. Laureatka wielu nagród z obszaru Employer Branding. Współwłaścicielka odzieżowej marki Aqademia. Współzałożycielka Fundacji Sukcesu Pisanego Szminka. Nomadmum - z córkami Mają i Tosią zwiedza świat w każdym roku kilkukrotnie odwiedzając różne kontynenty.

Socjolog, doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Publicysta, ekspert zaangażowany w działalność publiczną. Doradca społeczny Prezydenta RP Andrzeja Dudy, doradca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W latach 2008‑2010 doradca społeczny Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.

Dziennikarz i publicysta. Obecnie związany z tygodnikiem „Polityka”. Kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas w Warszawie.

Pracę dziennikarza zaczynał w tygodniku "Na przełaj" (1980-1981), następnie udzielał się w Biurze Informacji Prasowej NSZZ Solidarność (1981-1983). W kolejnych latach pisał do „Tygodnika Polskiego” (1983) i miesięcznika „Powściągliwość i Praca”. Był rzecznikiem prasowym Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, jednym z założycieli „Gazety Wyborczej” oraz pierwszym prezesem Polskiej Agencji Informacyjnej.

Dr Piotr Żuber – pracownik akademicki (Uniwersytet Warszawski, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych) oraz praktyk w zakresie polityki spójności UE, polityki regionalnej i rozwoju terytorialnego. Posiada 26 lat doświadczenia zawodowego w projektowaniu, programowaniu, monitorowaniu, ocenie i wdrażaniu krajowej polityki spójności strukturalnej, regionalnej i unijnej. Były Dyrektor Departamentu Koordynacji Polityki Strukturalnej w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego, odpowiedzialny lub współpracujący przy przygotowaniu różnych dokumentów programowych dotyczących polityki spójności UE, krajowej polityki regionalnej i przestrzennej oraz krajowych strategii społeczno­‑gospodarczych (ostatnio Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju Polski do 2020 r. oraz Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności – KPO), a także odpowiedzialny za monitorowanie i ewaluację tych dokumentów i obszarów polityki. Były ekspert i kierownik zespołu projektów finansowanych przez UE, mających na celu przygotowanie do członkostwa w UE i opracowanie ram polityki regionalnej w Gruzji, Serbii i Chorwacji. Członek różnych europejskich i krajowych organów zajmujących się spójnością i problematyką terytorialną, w tym Komitetu Rozwoju Przestrzennego Polskiej Akademii Nauk. Aktualnie pracownik Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych oraz Radca Generalny w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej. Autor wielu publikacji dotyczących polityki spójności UE, rozwoju regionalnego i spraw terytorialnych.

Od stycznia 2018 roku pełni funkcję członka zarządu Murapol S.A., odpowiedzialnego za obszar komunikacji strategicznej i relacji inwestorskich. W 2019 roku została powołana do pełnienia funkcji wiceprezesa zarządu Murapol Real Estate S.A.

W latach 2009–2017 Prezes zarządu Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (KDPW) oraz KDPW_CCP.

Absolwentka Szkoły Głównej Handlowej, w której uzyskała stopień doktora nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu. Od 2009 r. Prezes KDPW, a od roku 2011 także Prezes izby rozliczeniowej KDPW_CCP.

W latach 2001-2009 pracowała na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, jako Doradca Zarządu Giełdy, a następnie Dyrektor Biura Komunikacji Marketingowej.

Od października 2011 r. Iwona Sroka pełni funkcję Wiceprezydenta Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej. Członek Rady Dyrektorów Europejskiego Stowarzyszenia Centralnych Depozytów Papierów Wartościowych (ECSDA), Rady ds. Systemu Płatniczego przy NBP.

Obecnie jest adiunktem w Katedrze Gospodarki Narodowej na Wydziale Zarządzania UW.

Socjolog, adiunkt w Zakładzie Interesów Grupowych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zajmuje się konfliktami związanymi z energetyką (głównie jądrową i gazem łupkowym). Współpracuje z władzami publicznymi i inwestorami przy realizacji programów dialogowych z interesariuszami. Był ekspertem ds. energetyki w Gdańskim Parku Naukowo-Technologicznym, sekretarzem Forum Dialogu i Współpracy Województwa Pomorskiego „Energia i Samorządność, obecnie jest doradcą ds. dialogu Pełnomocnika Marszałka Województwa Pomorskiego ds. Gazu Łupkowego i współpracownikiem programu „Razem o Łupkach”.

Lider programu Szkoła Ucząca się (SUS), prowadzonego od 2000 roku przez CEO i Polsko-Amerykańską Fundację Wolności. 

Doktor nauk pedagogicznych, trener i superwizor treningu grupowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego (PTP).  W latach 1980–89 kierował przedszkolem i Ośrodkiem Rozwoju Umiejętności Wychowawczych przy PTP. W latach 1989–1994 był dyrektorem Departamentu Kształcenia i Doskonalenia Nauczycieli w Ministerstwie Edukacji Narodowej i dyrektorem polsko-amerykańskiego programu Edukacja Obywatelska w Społeczeństwie Demokratycznym. Od 1996 r. członek międzynarodowego stowarzyszenia Ashoka International.

W 2002 r. na Światowym Forum Ekonomicznym nagrodzony przez Schwab Foundation for Social Entrepreneurship tytułem „Wybitny Innowator Społeczny". W 2006 r. został pierwszym laureatem Penn Kemble Award za wybitny wkład w edukację dla demokracji.

W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego w Polsce po 1989 r.

Polski ekonomista i geograf, profesor nauk ekonomicznych, specjalista w zakresie polityki lokalnej i finansów samorządowych, od 2010 do 2015 doradca społeczny prezydenta RP.

Polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, pisarka i felietonistka.

dr hab. nauk o polityce, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm RP (KP Prawo i Sprawiedliwość), w l. 2007-2008 wiceminister spraw zagranicznych i podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, b. członek Rady Służby Cywilnej  i doradca strategiczny w Parlamencie Europejskim (Frakcja Europejskich Konserwatystów i Refomatorów), autor licznych publikacji z zakresu integracji europejskiej i administracji publicznej, laureat Nagrody Prezesa Rady Ministrów 2011 za rozprawę habilitacyjną ("Dynamika systemu europejskiego"). Od 2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.

Pełniła funkcję Prezeski Federacji Inicjatyw Oświatowych, koordynatorka projektu „Z Małej Szkoły w Wielki Świat” (PO KL 3.3.4 „Modernizacja treści i metod kształcenia” www.malszkola.pl), specjalistka ds. doskonalenia zawodowego nauczycieli, trenerka, ewaluatorka i superwizorka programów edukacyjnych, współautorka i redaktorka wielu publikacji metodycznych. Koordynatorka ds. rozwoju kompetencji kluczowych i pomocy psychologiczno-pedagogicznej w Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.

Polski polityk, doktor habilitowany nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Łódzkiego. Dwukrotnie sprawował funkcję ministra kultury i dziedzictwa narodowego (2000-2001, 2005-2007).

W latach 2010-2016 była dyrektorem ds. polityk publicznych w Google. Współzałożycielka think tanku prawniczego INPRIS. Wcześniej była prawnikiem w Banku Światowym w Waszyngtonie oraz w Trybunale Konstytucyjnym RP, a w latach 2006-2008 była członkiem zarządu Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych. Absolwentka prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Harvarda, studiowała też na Uniwersytecie w Heidelbergu, jest członkiem korporacji adwokackiej stanu Nowy Jork.

Jest wiceprezesem Polskiego Związku Pracodawców Prywatnych Informatyki i Telekomunikacji oraz członkiem Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji.

Polski polityk, nauczyciel akademicki, urzędnik państwowy, były prezes Stowarzyszenia KoLiber i Fundacji Republikańskiej, w latach 2013–2015 prezes Stowarzyszenia „Republikanie".

Polski inżynier, geolog, menedżer, prezes zarządu KGHM Polska Miedź S.A. w latach 2009-2016.

Publicysta ekonomiczny Dziennika Gazety Prawnej. Laureat Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej (2011), dwukrotnie nominowany do nagrody Grand Press w kategorii publicystyka (2012), Nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego Akademii Ekonomicznej w Krakowie (2013) oraz nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (2011, 2012)

Od roku 1996 Prezes Zarządu Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej S.A. Przewodniczący Konferencji Specjalnych Stref Ekonomicznych w Polsce. Członek Komitetu Sterującego Regionalnej Strategii Innowacji województwa Śląskiego, członek Rady Gospodarczej przy Prezydencie Katowic. Absolwent Politechniki Śląskiej. Doktorant INE PAN. Laureat licznych nagród w tym: przyznawanej w ramach programu ISTTD 2002 ARCHITECTS & PIONEERS AWARDS PROGRAM w kategorii DEVELOPING NATION AWARD (nagroda ISTTD Los Angeles za wkład w rozwój gospodarki, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy standardów życia obywateli), Złotego Lauru Umiejętności i Kompetencji w kategorii menedżerów, liderów społeczno-gospodarczych, tytułu „Menedżer roku” przyznanego przez Śląskie Stowarzyszenie Menedżerów , nagrody Śląski Oskar, Lider Transformacji w województwie Śląskim (nagroda RIG). Od roku 2007 prowadzi intensywne prace nad utworzeniem płaszczyzny współpracy śląskich firm motoryzacyjnych efektem czego jest założenie w 2011 roku platformy o nazwie „Silesiautomotive”. Misją Platformy Współpracy jest łączenie potencjału gospodarczego, edukacyjnego i naukowego na rzecz wykreowania województw: śląskiego i opolskiego jako środkowoeuropejskiego regionu kompetencji w branży motoryzacyjnej.

Zajmuje się malarstwem, socjologią sztuki. Urodziła się w 1972 r. w Cieszynie.

Ekonomistka i polityk społeczny. Była wiceminister pracy i polityki socjalnej (1991-1994), Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego (do 2015 r.), autorka licznych publikacji w dziedzinie zabezpieczenia społecznego, ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz polityki rodzinnej. Jest członkinią rady programowej Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego.

polski socjolog, działacz i współtwórca organizacji pozarządowych

Wicemarszałek Senatu VIII kadencji (2011‑2015), Poseł X, I, II, III i V kadencji, senator VII kadencji.

Urodził się 27 sierpnia 1947 r. w Brusach.

W 1971 r. ukończył studia w dziedzinie automatyki przemysłowej na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, a w 1979 r. – studia podyplomowe w zakresie mikrokomputerowego sterowania obiektami przemysłowymi na Politechnice Warszawskiej.

W latach 1971–1992 pracował w Resortowym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Automatyki "Chemoautomatyka" przy Zakładach Włókien Chemicznych „Elana” w Toruniu. W latach 2001–2005 był stałym ekspertem sejmowej Komisji Skarbu Państwa.

W latach siedemdziesiątych, jako działacz Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu, zaangażował się
w działalność opozycji demokratycznej. Od 1980 do 1991 r. należał do NSZZ „Solidarność”. W latach 1980–1981 był członkiem Toruńskiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania. W stanie wojennym internowano go w Potulicach i Strzebielinku.

Od 1981 r. jest członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, a od 1990 r. – Fundacji „Archiwum
i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Kobiet” (od 1999 r. przewodniczy radzie tej fundacji).

W Sejmie X, I i II kadencji był członkiem Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W Sejmie
X kadencji pracował także w Komisji Samorządu Terytorialnego. W Sejmie I kadencji był członkiem Komisji Przekształceń Własnościowych, a w II kadencji – zastępcą przewodniczącego tej komisji.
W Sejmie III kadencji był zastępcą przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a w V kadencji – zastępcą przewodniczącego Komisji Skarbu Państwa oraz członkiem Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W Senacie VII kadencji przewodniczył Komisji Gospodarki Narodowej, był członkiem Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Spraw Unii Europejskiej.

Należy do Platformy Obywatelskiej.