Mówcy

Historyk idei, filozof i publicysta. Doktor habilitowany nauk społecznych w zakresie socjologii. Członek m.in. Narodowej Rady Rozwoju, Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, Rady Fundacji Szkoła Liderów oraz zarządu Fundacji Instytut Wolności. Wicedyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego.

Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, ukończył studia w zakresie ekonometrii i statystyki. Ukończył także – w roku 1991 r. – studia ekonomiczne na Uniwersytecie Windsor w Ontario w Kanadzie. W 1993 r. uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Od 1985 r. pracuje w Katedrze Ekonomii Uniwersytetu Łódzkiego, obecnie jako adiunkt. W latach 1988–1989 odbył staże naukowo-badawcze w Departamencie Analiz i Prognoz Ekonomicznych NBP oraz na Uniwersytecie Sussex w Wielkiej Brytanii. Był uczestnikiem wielu programów badawczych, jest także autorem publikowanych w kraju i za granicą opracowań z zakresu polityki pieniężnej, systemu bankowego oraz teorii bilansu płatniczego. W pracy naukowej specjalizuje się w dziedzinie teorii makroekonomii, polityki pieniężnej i bilansu płatniczego. W latach 1989–1990 pracował w Powszechnym Banku Gospodarczym jako główny specjalista w departamencie ekonomicznym. Następnie – do roku 1992 – był doradcą prezesa LG Petro Bank S.A. W 1993 r. był Wicewojewodą Łódzkim, odpowiadał za sprawy gospodarcze, był członkiem Międzyresortowego Zespołu ds. Restrukturyzacji Regionu Łódzkiego i autorem Programu Restrukturyzacji Regionu Łódzkiego. W latach 1993–1997 – wiceprezes i prezes zarządu Petrobank S.A. W latach 1998–2004 był członkiem Rady Polityki Pieniężnej przy Narodowym Banku Polskim. Z holdingiem Skarbiec związany jest od roku 2004. Od marca 2004 do lutego 2006 roku pełnił obowiązki prezesa zarządu PTE Skarbiec-Emerytura. Obecnie, jako prezes zarządu SAMH S.A., odpowiada z strategiczne decyzje dotyczące całego holdingu. Jego hobby to wspinaczki wysokogórskie i jazda na rowerze.

Ekonomista, doktor nauk ekonomicznych. Od 2008 do 2013 Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów. Od 2013 do 2015 r. Minister Środowiska. Wieloletni pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, obecnie Prezes Zarządu Fundacji Centrum Myśli Strategicznych.

Socjolog, politolog i historyk. Profesor na Uniwersytecie Warszawskim, ekspert Instytutu Sobieskiego. Specjalizuje się w analizie polityk gospodarczych w UE i w państwach członkowskich, a także w zarządzaniu publicznym.

Psycholog, profesor nauk humanistycznych, były wiceminister edukacji. Wieloletni pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.Prowadzi badania nad konfliktem między interesem indywidualnym i grupowym. Wykładał w USA, Holandii i Austrii. Opublikował kilkadziesiąt prac w Polsce i zagranicą. Działacz opozycji demokratycznej, wiceminister edukacji (1989-1991), b. prorektor UW, dwukrotnie dziekan Wydziału Psychologii, współzałożyciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Wyróżniony Orderem Odrodzenia Polski, medalem Edukacji Narodowej, nagrodą im. Mortona Deutscha (USA).

Fizyk, przedsiębiorca, strateg w sektorze publicznym i prywatnym, konsultant w firmach doradczych i organizacjach międzynarodowych. Od kwietnia 2014 członek Komitetu Polityki Naukowej - ciała doradczego Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od października 2012 do maja 2015 wybrany na wiceprzewodniczącego Komitetu Europejskiej Przestrzeni Badawczej i Innowacji (ERAC) - ciała doradczego Rady UE i KE.
Posiada unikalne, wszechstronne doświadczenie zdobyte we wszystkich sektorach trójkąta wiedzy. Prowadził własną firmę działającej z sukcesami w początkach nowego ładu gospodarczego w Polsce. Biorąc udział w badaniach fizyki struktury jądra atomowego prowadzonych przez międzynarodowe zespoły badawcze w CERN. Tworzył jedno z pierwszych w Polsce uniwersyteckich centrów transferu technologii przy Uniwersytecie Warszawskim. Przez ponad 10 lat kierował w nowatorski sposób strategicznymi departamentami w Ministerstwie Gospodarki, a później Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego odpowiadając m.in. za tworzenie polskiej polityki innowacyjnej oraz biorąc udział w reformie systemu nauki i szkolnictwa. Zarządzał opracowaniem i uruchomieniem wdrażania wieloletniej strategii rozwoju największej w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej grupie kapitałowej przemysłu obronnego. Wielokrotnie brał udział lub przewodził międzynarodowym zespołom eksperckim przy OECD, ONZ, Radzie UE I KE. Wielokrotnie zapraszany na misje eksperckie KE, ONZ i Banku Światowego do dawnych krajów Związku Radzieckiego (Mołdawia, Kirgistan, Kazachstan, Ukraina) i krajów powstałych po rozpadzie Jugosławii (Macedonia, Serbia).