Profesor zwyczajny w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w latach 2008–2016 dziekan Wydziału Humanistycznego UMK. Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Autor książek: Krytyka, emancypacja, dialog. Jürgen Habermas w poszukiwaniu nowego paradygmatu teorii krytycznej, Warszawa 1990; Ironia i miłość. Neopragmatyzm Richarda Rorty’ego w kontekście sporu o postmodernizm, Wrocław 1996 (II wyd. 2002); Jednostka czy wspólnota? Spór liberałów z komunitarystami a „sprawa polska”, Warszawa 2000; Zniewalająca moc kultury. Artykuły i szkice z filozofii kultury, poznania i polityki, Toruń 2004, E Pluribus Unum? Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności, Kraków 2004; Filozofia polityki (wraz z Markiem N. Jakubowskim), Warszawa 2006; Relatywizm i fundamentalizm. Szkice z filozofii kultury i polityki, Toruń 2008. Stypendysta wielu fundacji naukowych (Kościuszkowskiej, Fulbrighta, Rockefellera, Mellona) oraz American Council of Learned Societies, stażysta uniwersytetów w Oxfordzie, Cambridge, Leeds, St. Andrews, Berkeley (University of California), Charlottesville (University of Virginia), Palo Alto (Stanford University), a także The Netherlands Institute for Advanced Studies in the Humanities and Social Sciences, Wassenaar oraz Bellagio Rockefeller Center.